رسول خدا ص و اصحاب، و گذاشتن سنگ بر شکمهایشان در اثر گرسنگی
ترمذی از ابوطلحه سروایت نموده، که گفت: از گرسنگی به رسول خدا صشکایت بردیم، و لباس‌های مان را از یک یک سنگ که بر شکمهای مان گذارده بودیم برداشتیم، آنگاه رسول خدا ص(لباسش را از) دوسنگ برداشت (که بر شکم بسته بود) [۱۲۶]. این چنین در الترغیب (۱۵۶/۵) آمده. و ابن ابی الدنیا از ابن بجیر س- که از اصحاب رسول خدا صبود - روایت نموده، که گفت: روزی برای رسول خدا صگرسنگی پیش آمد، به طرف سنگی روی‌آورد و آن را بر شکم خود نهاده بعد از آن گفت: «آگاه باشید، بسا نفس سیر و آسوده در دنیا روز قیامت گرسنه و برهنه است. آگاه باشید، بسا عزّت کننده نفسش ذلیل کننده آن است. آگاه باشید، بسا ذلیل کننده نفسش عزّت کننده آن است» [۱۲۷]. این چنین در الترغیب (۴۲۲/۳) آمده. و این همچنان خطیب و ابن منده چنانکه، در الاصابه (۴۸۶/۲) آمده، روایت نمودهاند.
[۱۲۶] ضعیف. ترمذی (۲۳۷۱) آلبانی آن را در «ضعیف ترمذی» (۴۱۳) و «ضعیف الترغیب» (۱۹۷) ضعیف دانسته است. ترمذی نیز آن را غریب دانسته و می‌گوید: جزاز این وجه آن را نمی شناسم. من (محقق) می‌گویم: مشکل آن سیار بن حاتم است که صدوق است و دارای اوهام است. [۱۲۷] بسیار ضعیف. ابن سعد در طبقات (۷/۴۲۳) و ابن جوزی در «ذم الهوی» (۳۸) و دیلمی (۱/۲/۳۴۳). در سند آن سعد بن سنان «ابومهری الحمص» متروک است و دارقطنی و غیر او وی را به ساختن حدیث متهم کرده‌اند چنانکه ابن حجر می‌گوید. نگا: «الضعیفة» (/۲۳۶) و «ضعیف الترغیب» (۱۲۸۶).