حیات صحابه – جلد دوم

جراحت طلحه بن عبیدالله و عبدالرحمن بن عوف

و در (ص۲۷) در حدیث عائشه لنزد طیالسی گذشت، که وی گفت: ابوبکر سچون روز احد یاد می‏شد، می‏گفت: آن روزی است که همه‏اش برای طلحه است، بعد از آن شروع به صحبت می‏نمود... و حدیث را متذکر شده، و در آن آمده: آنگاه به رسول خدا صرسیدیم که دندان رباعی اش شکسته بود، و در رویش زخم برداشته بود، و درگونه‏اش دو حلقه ازحلقه‏های زره داخل گردیده بود، رسول خدا صفرمود: «به حساب دوست‌تان برسید» -هدفش طلحه سبود که خون ضایع کرده بود-... و حدیث را متذکر شده، و در آن آمده: بعد از آن نزد طلحه در بعض آن حفره‏ها آمدیم، و متوجه شدیم که هفتاد و چند نیزه، تیر و ضربه (کاری شمشیر) خورده است، و انگشتش قطع گردیده است، و به کارش رسیدگی نمودیم.

ابونعیم از ابراهیم بن سعد روایت نموده، که گفت: به من خبر رسید که عبدالرحمن بن عوف سدر روز احد بیست و یک زخم برداشته بود، و در پایش هم زخم خورده بود که بر اثر آن می‏لنگید. این چنین در المنتخب (۷۷/۵) آمده است.