بیرون رفتن سهیل و اقامتش در راه خدا تا وقت مرگ
ابن سعد (۳۳۵/۵) از ابوسعد بن فضاله -که از صحبت بهرهمند بود- روایت نموده، که گفت: من و سهیل بن عمرو تا به شام همراه شدیم، از وی شنیدم که میگفت: از رسول خدا صشنیدم که میفرمود: «ایستادن یکی از شما در راه خدا، در ساعتی از عمرش، از عمل همه عمرش در خانوادهاش، بهتر است». سهیل گفت: بنابراین من تا مرگم در سنگر میباشم، و به مکه بر نمیگردم. وی میافزاید: به این صورت او در شام مقیم بود، تا این که در طاعون عمواس درگذشت. این چنین در الاصابه (۹۴/۲) آمده. و این را حاکم (۲۸۲/۳) از ابوسعید سمانند آن، روایت نموده است.