باب چهارم: باب هجرت

چگونه اصحاب وطن عزیز خویش را، در حالی که فراق وطن بر نفس‏ها سخت و شدید است، ترک نمودند، به صورتی که تا پای مرگ دوباره به وطن‏های خود برنگشتند؟! و چگونه این عمل برای آنها از دنیا و متاع آن مجبوب‏تر بود؟! و چگونه دین را بر دنیا مقدّم داشتند، و بر نابودی آن پروا ننمودند، و به فنایش التفاتی نکردند؟! و چگونه از شهری به شهری به خاطر حفظ دین‌شان از فتنه فرار می‏کردند، گویی که آنها برای آخرت آفریده شده بودند، و از فرزندان آن (آخرت) بودند، و دنیا آن چنان گردیده بود، که گویی برای آنها آفریده شده است!!.