ثواب انفاق درجهاد
طبرانی از معاذبن جبل سروایت نموده، که گفت: رسول خدا صفرمود: «خوشی باد برای کسی که در جهاد در راه خدا، ذکر خداوند متعال را به کثرت نماید، چون در برابر هر کلمه هفتاد هزار نیکی برای او هست، که هر نیکی آن ده برابر است، البته توأم با همان زیادتی که نزد خداوند برای وی وجود دارد». گفته شد: ای رسول خدا، نفقه چطور؟ گفت: «نفقه هم به مقدار همان است». عبدالرحمن می‌گوید: برای معاذ سگفتم: ثواب نفقه هفت صد برابر است. معاذ گفت: فهمت کم شده! آن در صورتی است که آنها آن را در حالی نفقه کنند، که در میان اهل خود مقیم باشند، ودر جهاد نباشند. هنگامی که به غزا روند، و انفاق نمایند، خداوند از خزاین رحمت خود برای آنها چیزی را پنهان مینماید که علم بندگان و وصف‌شان از آن قطع میشود، و آنها حزب خدایند، و حزب خدا غالب و پیروز است [۴۹۵]. هیثمی (۲۸۲/۵) می‌گوید: در این مردی است، که از وی نام برده نشده.
و این را قزوینی با وجود راوی مجهول در اسنادش، و مرسل، چنان که در جمع الفوائد (۳/۲) آمده، از حسن از علی و ابودرداء، و ابوهریره و ابوامامه و ابن عمروبن العاص و جابر و عمرانبن حصین شکه آن را مرفوع گردانیدهاند، روایت نموده: «کسی که نفقهای را در راه خدا بفرستد، و در خانه خود اقامت گزیند، برایش در مقابل هر درهم، هفتصد درهم است. و کسی که در راه خدا به نفس خود غزا نماید، و در همان جهتش انفاق نماید، برای وی درمقابل هر درهم، هفتصد هزار درهم است»، بعد از آن این آیه را تلاوت نمود:
﴿وَٱللَّهُ يُضَٰعِفُ لِمَن يَشَآءُ﴾[البقرة: ۲۶۱].
ترجمه: «والله برای کسی که بخواهد مضاعف میکند».
و در (ص۱۹۳) آنچه ابوبکر، عمر، عثمان، طلحه، عبدالرحمن بن عوف، عباس، سعدبن عباده، محمدبن مسلمه و عاصم بن عدی رضوان الله تعالی علیهم اجمعین نفقه نموده بودند، در بخش «تحریک و ترغیب پیامبر خدا صبرای جهاد و انفاق اموال» گذشت. و تفصیل درباره آن قصّهها و غیر ذلک، در بخش «نفقههای اصحاب شاجمعین» خواهد آمد.
[۴۹۵] ضعیف. چنانکه هیثمی در «المجمع» (۵/۲۸۲) می‌گوید در سند آن یک مجهول وجود دارد.