حیات صحابه – جلد دوم

پیامبر ص و تشویق نمودن صحابه جهت کمک برای بیرون روندگان

بیهقی (۱۷۲/۹) و حاکم (۹۰/۲) -که آن را صحیح دانسته-، از جابربن عبدالله ساز رسول خدا صروایت نموده‏اند که: پیامبر خدا صخواست به غزا برود، گفت: «ای گروه مهاجرین و انصار! از برادران‌تان کسانی‌اند، که نه مال دارند، و نه اقارب، بنابراین (هر) یکی از شما، دو تن یا سه تن آنها را تقبّل کند». (راوی می‏گوید) [۶۵۹]: برای هر یکی از ما پشت (شترش) [۶۶۰]فقط به مقدار نوبت سواری یکی از آنها قابل دست رسی بود و بس. می‏افزاید: من هم دو تن یا سه تن را با خود همراه نموده و نوبت سواری من، هم چون نوبت یکی از آنها بود.

[۶۵۹] زیادتی که سیاق آن را تقاضا می‏کند. [۶۶۰] به نقل از مجمع الزوائد، و در اصل (شتر) آمده است، و مفهوم عبارت این است که: صاحب شتر با افراد دیگری که همراهش می‏بودند، در سواری شترمساوی و یکسان بودند.