باب ٩: جواز کشتن غیرعمدى زنان و بچه‌ها در منزلى که کفار در آن کمین کرده‌اند
۱۱۳٩-حدیث: «الصَّعْبِ بْنِ جَثَّامَةَ، قَالَ: مَرَّ بِيَ النَّبِيُّ ج بِالأَبْوَاءِ أَوْ بِوَدَّانَ، وَسُئِلَ عَنْ أَهْلِ الدَّارِ يُبَيَّتُونَ مِنَ الْمُشْرِكِينَ، فيُصَابُ مِنْ نِسَائِهِمْ وَذَرَارِيِّهِمْ قَالَ: هُمْ مِنْهُمْ» [۵۲۸].
یعنی: «صعب بن جثامهسگوید: در ابواء یا در ودان (هریک اسم محلى مى‌باشند) پیغمبر جاز کنار من گذشت، و از او درباره زن و بچه‌هایى که در منازلى هستند که مشرکین در آن‌ها کمین کرده‌اند و در شبیخون کشته مى‌شوند سؤال شد، پیغمبر جگفت: «اینها هم جزو مشرکین هستند (احکام قتل در مورد ایشان هم جارى است چون امکان جدا ساختن آنان از مشرکین موجود نیست، هدف اصلى خود مشرکین است و چنانچه زن و بچه‌ها کشته شوند به تبعیت از مشرکین مى‌باشد و قتل آنان عمدى نیست)».
[۵۲۸] أخرجه البخاري في: ۵۶ كتاب الجهاد: ۱۴۶ باب أهل الدار يبيتون فيصاب الولدان والذراري.