باب ۱۸: اجاره زمین در مقابل مواد غذایى
٩٩٧- حدیث: «ظُهَيْرِ بْنِ رَافِعٍ، قَالَ: لَقَدْ نَهَانَا رَسُولُ اللهِ ج عَنْ أَمْرٍ كَانَ بِنَا رَافِقًا (قَالَ رَافِعُ بْنُ خَدِيجٍ رَاوِي هذَا الْحَدِيثِ) قُلْتُ: مَا قَالَ رسُولُ اللهِ ج فَهُوَ حَقٌّ قَالَ: دَعَانِي رَسُولُ اللهِ ج، قَالَ: مَا تَصْنَعُونَ بِمَحَاقِلِكُمْ قُلْتُ: نُؤَاجِرُهَا عَلَى الرُّبُعِ وَعَلَى الأَوْسُقِ مِنَ التَّمْرِ وَالشَّعِيرِ قَالَ: لاَ تَفْعَلُوا، ازْرَعُوهَا أَوْ أَزْرِعُوهَاَ أَوْ أَمْسِكُوهَا قَالَ رَافِعٌ، قُلْتُ: سَمْعًا وَطَاعَةً» [۳٧۶].
یعنی: «ظهیر بن رافع گوید: پیغمبر جما را از کارى منع کرد، که براى ما سهل و آسان بود، رافع بن خدیج راوى حدیث گوید: به ظهیر گفتم: هرچه پیغمبر جبگوید آن حق است، ظهیر گفت: پیغمبر جمرا صدا کرد و گفت: «زمینها را چه کار مى‌کنى؟» گفتم: آن‌ها را در مقابل یک چهارم و یا چند اوسق (هر وسق ۱۲۰ کیلو) خرما یا جو به اجاره مى‌دهیم، پیغمبر جگفت: «این کار را نکنید، باید خودتان آن‌ها را بکارید و یا آن‌ها را به دیگران بدهید تا از محصول آن به رایگان استفاده کنند، یا آن را نزد خود نگهدارید». رافع گوید: گفتم با روح و جان اطاعت مى‌کنیم».
[۳٧۶] أخرجه البخاري في: كتاب المزارعة: ۱۸ باب ما كان من أصحاب النبي جيواسي بعضهم بعضًا في الزراعة والثمرة.