باب ۸۰: وارد شدن حجاج به مکه، و به ارث بردن خانه‌هاى آن
۸۵٧- حدیث: «أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ، أَنَّهُ قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ أَيْنَ تَنْزِلُ فِي دَارِكَ بِمَكَّةَ فَقَالَ: وَهَلْ تَرَكَ عَقِيلٌ مِنْ رِبَاعٍ أَوْ دُورٍ وَكَانَ عَقِيلٌ وَرِثَ أَبَا طَالِبٍ هُوَ وَطَالِبٌ، وَلَمْ يَرِثْهُ جَعْفَرٌ وَلاَ عَلِيٌّ شَيْئًا َلانَّهُمَا كَانَا مُسْلِمَيْنِ، وَكَانَ عَقِيلٌ وَطَالِبٌ كَافِرَيْنِ» [۲۲۶].
یعنی: «اسامه بن زیدسگوید: به پیغمبر جگفتم: آیا به هنگام وارد شدن به مکه در محل مسکونى قبلى خود اقامت مى‌نمایى؟ گفت: «مگر عقیل (پسر ابو طالب) خانه و منزلى را (براى ما) باقى گذاشته است؟» اسامه گوید: عقیل و طالب از ابو طالب ارث بردند چون این دو کافر بودند، ولى جعفر و على به علت مسلمان بودنشان از او ارث نبردند».
[۲۲۶] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ۴۴ باب توريث دور مكة وبيعها وشرائها.