باب ٧: بیان معنى این فرموده پیغمبر ج: «که دو ماه رمضان و ذوحجه ناقص نمى‌شوند»
۶۵٩- حدیث:«أَبِي بَكْـرَةَس، عَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: شَهْرَانِ لاَ يَنْقُصَـانِ، شَهْرَا عِيْدٍ، رَمَضَانُ وَذُوالْحَجَّةِ» [٩].
یعنی: «ابى بکره گوید: پیغمبر جفرمود: دو ماهى که داراى عیدند، یکى ماه رمضان و دیگرى ماه ذى حجه ناقص نمى‌شوند». (یعنى هر چند این دو ماه از لحاظ تعداد روز ناقص باشند، امّا از نظر خیر و برکت و ثواب همیشه کامل هستند و نباید تصور شود اگر یکى از آن‌ها بیست و نه روز باشد ثوابش کمتر از ماهى است که سى روز است و بعضى گمان کرده‌اند که معنى حدیث این است که این دو ماه در یک سال با هم ناقص و بیست و نه روز نخواهند شد ولى این معنى اشتباهى است) [۱۰].
[٩] أخرجه البخاري في: ۳۰-كتاب الصّوم: ۱۲-باب شهرا عيد لاينقصان. [۱۰] شرح نووى بر مسلم، ج ٧، ص ۱٩۸.