باب ۶: ثواب و فضیلت مهلت دادن به اشخاص بدهکارى که قدرت بازپرداخت آن را ندارد
۱۰۰۶- حدیث: «حُذَيْفَةَس، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: تَلَقَّتِ الْمَلاَئِكَةُ رُوحَ رَجُلٍ مِمَّنْ كَانَ قَبْلَكُمْ، قَالُوا أَعَمِلْتَ مِنَ الْخَيْرِ شَيْئًا، قَالَ: كُنْتُ آمُرُ فِتْيَانِي أَنْ يُنْظِرُوا وَيَتَجَاوَزُوا عَنِ الْمُوسِرِ، قَالَ: قَالَ فَتَجَاوَزُوا عَنْهُ» [۳۸۶].
یعنی: «حذیفهسگوید: پیغمبر جگفت: فرشتگان با روح یک نفر از امّت پیغمبران پیشین روبرو شدند، به او گفتند: هیچ کار نیکى انجام داده‌اى؟ گفت: به کارگرانم دستور مى‌دادم که به اشخاص بدهکار و تنگدست مهلت دهند و از پس گرفتن آن صرف نظر کنند، نسبت به اشخاصى که قدرت بازپرداخت را دارند سهلگیر و باگذشت باشند، پیغمبر جگفت: فرشتگان هم از او صرف نظر کردند».
۱۰۰٧- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، عَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: كَانَ تَاجِرٌ يُدَايِنُ النَّاسَ، فَإِذَا رَأَى مُعْسِرًا قَالَ لِفِتْيانِهِ تَجَاوَزُوا عَنْهُ، لَعَلَّ اللهَ أَنْ يَتَجَاوَزَ عَنَّا، فَتَجَاوَزَ اللهُ عَنْهُ» [۳۸٧].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: «تاجرى بود که به مردم قرض مى‌داد وقتى یکى از بدهکاران خود را تنگدست مى‌دید، به بچه‌هایش مى‌گفت: از او صرف نظر کنید، شاید خداوند متعال نیز از ما صرف نظر کند، خداوند متعال هم او را مورد عفو و بخشش خود قرار داد».
[۳۸۶] أخرجه البخاري في: ۳۴ كتاب البيوع: ۱٧ باب من أنظر موسرًا. [۳۸٧] أخرجه البخاري في: ۳۴ كتاب البيوع: ۱۸ باب من أنظر معسرًا.