باب ٧: باید شرایطى که به هنگام نکاح در نظر گرفته مى‌شود عملى گردد
۸٩۴- حدیث: «عُقْبَةَ بْنِ عَامِرٍس، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: أَحَقُّ الشُّرُوطِ أَنْ تُوفُوا بِهِ مَا اسْتَحْلَلْتُمْ بِهِ الْفُرُوجَ» [۲۶٧].
یعنی: «عقبه بن عامرسگوید: پیغمبر جفرمود: درست‌ترین و بهترین شرایطى که وفا به آن‌ها لازم است شرایطى است که در نکاح قرار داده مى‌شود».
(علماء اتفاق نظر دارند که وفا به شرایطى که از مقتضاى نکاح است مانند حسن معاشرت با هم تهیه نفقه و لباس زوجه به وسیله زوج و تعلیم یکى از زوجین به وسیله زوج دیگر، و شرط اینکه زن نباید از شوهرش نافرمانى کند و یا شوهر نباید در رعایت حقوق زنش کوتاهى نماید ضرورى است، این‌ها شرایطى هستند که مقتضاى نکاح مى‌باشند ونکاح بدون این شرایط مثمر نخواهدشد، وشرایطى که خلاف مقتضاى عقد باشد، مثلاً این دختر را به شما مى‌دهم بشرط اینکه روى خوش به او نشان ندهى یا با عدل و انصاف با او رفتار نکنى، باطل مى‌باشد) [۲۶۸].
[۲۶٧] أخرجه البخاري في: ۵۴ كتاب الشروط: ۶ باب الشروط في المهر عند عقدة النكاح. [۲۶۸] شرح نووى بر مسلم، ج ٩، ص ۲۰۲.