باب ۱۲: حرام نبودن بوسه همسر به هنگام روزه براى کسانى که نفس و آرزوى آنان تحریک نمى‌شود
۶٧۵- حدیث:«عَائِشَةَل، قَالَتْ: إِنْ كَانَ رَسُولُ اللهِ ج لَيُقَبِّلُ بَعْضَ أَزْوَاجِهِ وَهُوَ صَائِمٌ ؛ ثُمَّ ضَحِكَتْ» [۲٧].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جدر حالى که روزه داشت، بعضى از زن‌هایش را مى‌بوسید، سپس عایشه خندید». (و با این خنده نشان داد که این بعض خودش بوده است).
۶٧۶- حدیث:«عَائِشَةَل، قَالَتْ: كَانَ النَّبِيُّ ج يُقَبِّلُ وَيُبَاشِرُ وَهُوَ صَائِمٌ، وَكَانَ أَمْلَكَكُمْ لاِِرْبِهِ» [۲۸].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جزن‌هایش را مى‌بوسید و با آن‌ها شوخى مى‌کرد در حالى که روزه داشت و او از همه شما بر نفسش مسلط‌تر بود»، (یعنى با تسلطى که بر نفس خود داشت بیم این نبود که در اثر بوسه و یا بازى تحریک شود و دچار نزدیکى با زن‌هایش گردد. امام شافعى عقیده دارد بوسیدن همسر براى جوان‌ها و کسانى که تحریک مى‌شوند مکروه است و براى پیرها و کسانى که اطمینان دارند تحریک نمى‌شوند، مباح است).
[۲٧] أخرجه البخاري في: ۳۰-كتاب الصّوم: ۲۴-باب القبلة للصائم. [۲۸] أخرجه البخاري في: ۳۰-كتاب الصّوم: ۲۳-باب المباشرة للصائم.