باب ۲: حرام شدن نکاح متعه (صیغه) و بیان اینکه متعه یکبار مباح شد و بعد حرام گردید، و بار دیگر مباح شد و حرام گردید و براى همیشه به صورت حرام باقى ماند
۸۸٧- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍس، قَالَ: كُنَّا نَغْزُو مَعَ النَّبِيِّ ج، وَلَيْسَ مَعَنَا نِسَاءٌ، فَقُلْنَا: أَلاَ نَخْتَصِي فَنَهَانَا عَنْ ذَلِكَ، فَرَخَّصَ لَنَا بَعْدَ ذَلِكَ أَنْ نَتَزَوَّجَ الْمَرْأَةَ بِالثَّوْبِ؛ ثُمَّ قَرَأَ: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُواْ لَا تُحَرِّمُواْ طَيِّبَٰتِ مَآ أَحَلَّ ٱللَّهُ لَكُمۡ﴾[المائدة: ۸٧]» [۲۵٧].
یعنی: «عبدالله بن مسعودسگوید: با پیغمبر جدر جهاد بودیم، و زن همراه نداشتیم، گفتیم: چرا خود را اخته نکنیم؟ پیغمبر جما را از این کار منع نمود، بعد به ما اجازه داد که با زنان براى مدتى در برابر دادن لباس و یا هر چیز دیگرى که مورد رضایت طرفین باشد ازدواج کنیم، بعد ابن مسعود این آیه را خواند: (اى کسانى که ایمان آورده‌اید، چیزهاى پاکى را که خداوند براى شما حلال نموده است بر خود حرام نکنید)» [۲۵۸].
۸۸۸- حدیث: «جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، وَسَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ قَالاَ: كُنَّا فِي جَيْشٍ، فَأَتَانَا رَسُولُ رَسُولِ اللهِ ج، فَقَالَ: إِنَّهُ قَدْ أُذِنَ لَكُمْ أَنْ تَسْتَمْتِعُوا، فَاسْتَمْتِعُوا» [۲۵٩].
یعنی: «جابر بن عبدالله و سلمه بن اکوع گویند: ما در جبهه بودیم، پیغمبر جبه نزد ما آمد و گفت: به شما اجازه داده شده است که استمتاع کنید بنابراین متعه را انجام دهید».
۸۸٩- حدیث: «عَلِيِّ بْنِ أَبِي طَالِبٍس، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، نَهى عَنْ مُتْعَةِ النِّسَاءَ يَوْمَ خَيْبَرَ، وَعَنْ أَكْلِ الْحُمُرِ الإِنْسِيَّةِ» [۲۶۰].
یعنی: «على بن ابى طالبسگوید: پیغمبر جدر روز فتح خیبر نکاح متعه و گوشت خر اهلى را منع و حرام نمود».
(اصحّ اقوال در نزد علماى شافعى این است که متعه دو بار مباح و حرام گردید، تا اینکه در روز فتح مکه براى همیشه حرام شد) [۲۶۱].
[۲۵٧] أخرجه البخاري في: ۶۵ كتاب التفسير: ۵ سورة المائدة: ٩ باب لا تحرموا طيبات ما أحل الله لكم. [۲۵۸] سوره مائدة: ۸٧. [۲۵٩] أخرجه البخاري في: ۶٧ كتاب النكاح: ۳۱ باب نهى رسول الله جعن نكاح المتعة آخرا. [۲۶۰] أخرجه البخاري في: ۶۴ كتاب المغازي: ۳۸ باب غزوة خيبر. [۲۶۱] شرح نووى بر مسلم، ج ٩، ص ۱۸۱.