باب ۲: ثواب خیر و احسان بعد از مرگ انسان به او مى‌رسد
۱۰۵۵- حدیث: «عَائِشَةَ، أَنَّ رَجُلاً قَالَ لِلنَّبِيِّ ج: إِنَّ أُمِّي افْتُلِتَتْ نَفْسُهَا وأَظُنُّهَا لَوْ تَكَلَّمَتْ تَصَدَّقَتْ، فَهَلْ لَهَا أَجْرٌ إِنْ تَصَدَّقْتُ عَنْهَا قَالَ: نَعَمْ» [۴۴۱].
یعنی: «عایشه گوید: مردى پیش پیغمبر جآمد، گفت: مادرم سکته کرد و فوراً مرد، عقیده دارم اگر فرصت سخن گفتن را مى‌داشت، وصیت به خیر و احسان مى‌نمود، آیا اگر من برایش خیر و احسان کنم ثوابش به او مى‌رسد؟ پیغمبر جگفت: بلى، ثوابش به او خواهد رسید».
[۴۴۱] أخرجه البخاري في: ۲۳ كتاب الجنائز: ٩۵ باب موت الفجأة البغتة.