باب ۱۸: مستحب است که حاجى در عرفات، در روز عرفه روزه نگیرد
۶۸۶- حدیث: «أُمِّ الْفَضْلِ بِنْتِ الْحَارِثِ، أَنَّ نَاسًا اخْتَلَفُوا عِنْدَهَا، يَوْمَ عَرَفَةَ، فِي صَوْمِ النَّبِيِّ ج؛ فَقَالَ بَعْضُهُمْ: هُوَ صَائمٌ وَقَالَ بَعْضُهُمْ: لَيْسَ بِصَائمٍ فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ بِقَدَحِ لَبَنٍ، وَهُوَ وَاقِفٌ عَلَى بَعِيرِهِ، فَشَرِبَهُ» [۴۱].
یعنی: «امّ الفضل دختر حارث گوید: عده‌اى از مردم پیش من راجع به روزه پیغمبر در روز عرفه با هم اختلاف داشتند، بعضى مى‌گفتند: پیغمبر جروزه است، و بعضى مى‌گفتند: (امروز که عرفه است) پیغمبر جروزه نیست، (امّ الفضل هم براى روشن شدن موضوع) یک لیوان شیر را براى پیغمبر جفرستاد و پیامبر در حالى که بر شترش سوار بود آن را نوشید»، (و معلوم شد آن روز که عرفه بود پیغمبر روزه نداشت).
۶۸٧- حدیث: «مَيْمُونَةَ، أَنَّ النَّاسَ شَكُّوا فِي صِيَامِ النَّبِيِّ ج يَوْمَ عَرَفَةَ، فَأَرْسَلَتْ إِلَيْهِ بِحِلاَبٍ، وَهُوَ وَاقِفٌ فِي الْمَوْقِفِ، فَشَرِبَ مِنْهُ، وَالنَّاسُ يَنْظُرُونَ» [۴۲].
یعنی: «میمونه گوید: عده‌اى در مورد روزه پیغمبر جدر روز عرفه شک داشتند مقدارى، شیر برایش فرستادم، در حالى که پیغمبر جدر عرفات ایستاده بود آن را نوشید و مردم هم او را تماشا مى‌کردند».
[۴۱] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ۸۸ باب الوقوف على الدابة بعرفة. [۴۲] أخرجه البخاري في: ۳۰ كتاب الصوم: ۶۵ باب صوم عرفة.