باب ۵۰: رجم شیطان بزرگ سنّت است به نحوى باشد که به هنگام انداختن ریزه سنگها به سوى آن، مکه در جهت چپ و منى در طرف راست قرار گیرد و با انداختن هر ریزهسنگى الله اکبر گفته شود
۸۱۶- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ عَنْ عَبْدِ الرَّحْمنِ بْنِ يَزِيدَ، قَالَ: رَمَى عَبْدُ اللهِ مِنْ بَطْنِ الْوَادِي، فَقُلْتُ: يَا أَبَا عَبْدِ الرَّحْمنِ إِنَّ نَاسًا يَرْمُونَهَا مِنْ فَوْقِهَا فَقَالَ: وَالَّذِي لاَ إِلهَ غَيْرُهُ، هذَا مَقَامُ الَّذِي أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ» [۱۸۱].
یعنی: «عبدالرحمن بن یزید گوید: عبدالله بن مسعود، در پایین جمرة العقبة روبروى آن ایستاد و در قسمت پایین دره قرار گرفت، به نحوى که مکه در سمت چپ و منى در سمت راستش واقع شده بود ریزهسنگها را به سوى آن مىانداخت، گفتم: اى ابا عبدالرحمن! عدّهاى از مردم از طرف بالاى دره آن را رجم مىنمایند، گفت: قسم به کسى که جز او هیچ معبودى حق نیست، جایى که من در آن ایستادهام جایى است که سوره بقره در آن بر پیغمبر جنازل شد».
۸۱٧- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍ عَنِ الأَعْمَشِ، قَالَ: سَمِعْتُ الْحَجَّاجَ يَقُولُ عَلَى الْمِنْبَرِ: السُّورَةُ الَّتِي يُذْكَرُ فِيهَا الْبَقَرَةُ، وَالسُّورَةُ الَّتِي يُذْكَرُ فِيهَا آلُ عِمْرَانَ، وَالسُّورَةُ الَّتِي يُذْكَرُ فِيهَا النِّسَاءُ، قَالَ: فَذَكَرْتُ ذَلِكَ لإِبْرَاهِيمَ، فَقَالَ: حَدَّثَنِي عَبْدُ الرَّحْمنِ ابْنُ يَزِيدَ، أَنَّهُ كَانَ مَعَ ابْنِ مَسْعُودٍ رضي الله عنه، حِينَ رَمَى جَمْرَةَ الْعَقَبَةِ، فَاسْتَبْطَنَ الْوَادِيَ، حَتَّى حَاذَى بِالشَّجَرَةِ اعْتَرَضَهَا، فَرَمَى بِسَبْعِ حَصَيَاتٍ، يُكَبِّرُ مَعَ كُلِّ حَصَاةٍ ثُمَّ قَالَ: مِنْ ههُنَا، وَالَّذِي لاَ إِلهَ غَيْرُهُ، قَامَ الَّذِي أُنْزِلَتْ عَلَيْهِ سُورَةُ الْبَقَرَةِ» [۱۸۲].
یعنی: «اعمش گوید: شنیدم حجاج بن یوسف بر بالاى منبر مىگفت: سورههاى قرآن را به ترتیب قرار دهید: اوّل سورهاى که بقره در آن ذکر شده است (سوره بقره) سپس سورهاى که آل عمران در آن ذکر شده است (سوره آل عمران) و بعد از آن سورهاى که زنها (نساء) در آن بیان شده است (سوره نساء). و این موضوع را براى ابراهیم نخعى بازگو کردم ابراهیم گفت: عبدالرحمن بن یزید به من گفت: به هنگام رجم جمرة العقبة (شیطان بزرگ) همراه ابن مسعود بودم، ابن مسعود از قسمت پایین دره به طرف جمره آمد، وقتى در برابر درختى که در آنجا بود قرار گرفت، رو به جمره ایستاد و آن را با هفت ریزه سنگ رجم نمود و همراه هر سنگ یکبار الله اکبر مىگفت، آنگاه عبدالله بن مسعود گفت: قسم به کسى که جز او هیچ معبود حقى وجود ندارد، کسى که سوره بقره بر او نازل گردید (رسول خدا ج) در اینجا ایستاده بود».
[۱۸۱] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ۱۳۵ باب رمى الجمار من بطن الوادي. [۱۸۲] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ۱۳۸ باب يكبر مع كل حصاة.