باب ۸: شیر وقتى تأثیر دارد که بچه سنش از دو سال بیشتر نباشد و گرسنگى او را برطرف کند
٩۲۱- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: دَخَلَ عَلَيَّ النَّبِيُّ ج، وَعِنْدِي رَجُلٌ، قَالَ: يَا عَائِشَةُ مَنْ هذَا قُلْتُ: أَخِي مِنَ الرَّضَاعَةِ قَالَ: يَا عَائِشَةُ انْظُرْنَ مَنْ إِخْوَانُكُنَّ، فَإِنَّمَا الرَّضَاعَةُ مِنَ المَجَاعَةِ» [۲٩۸].
یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جبه منزل من آمد و مردى پیش من بود، پیغمبر جگفت: «اى عایشه! این کیست؟» گفتم: برادر شیرى من است، پیغمبر جگفت: اى عایشه! باید در مورد برادران رضاعى خود دقت داشته باشید، چون شیر زمانى اثر دارد که باعث رفع گرسنگى و تقویت جسم باشد».
(به نظر امام شافعى این زمانى است که بچه بیشتر از دو سال نباشد و تعداد دفعات آن هم کمتر از پنج‌بار نباشد).
[۲٩۸] أخرجه البخاري في: ۵۲ كتاب الشهادات: ٧ باب الشهادة على الأنساب والرضاع المستفيض.