باب ۳: درباره امر به سهل‌گیرى و پرهیز از ایجاد نفرت و بدبینى در بین مردم نسبت به دین
۱۱۳۰-حدیث: «أَبِي مُوسى وَمُعَاذٍ عَنْ سَعِيدِ بْنِ أَبِي بُرْدَةَ عَنْ أَبِيهِ، قَالَ: بَعَثَ النَّبِيُّج جَدَّهُ أَبَا موسى وَمُعَاذًا إِلَى الْيَمَنِ، فَقَالَ: يَسِّرَا وَلاَ تُعَسِّرَا، وَبَشِّرَا وَلاَ تُنَفِّرَا، وَتَطَاوَعَا» [۵۱٩].
یعنی: «ابوسعید بن ابى بردساز پدرش روایت مى‌کند که پیغمبر پدر بزرگ او (ابو موسى) و معاذ را به یمن فرستاد، به آنان دستور داد که: بر مردم سهل‌گیر باشید و از سخت‌گیرى پرهیز نمائید، مردم را تشویق کنید، به آنان مژده سعادت و خوشبختى بدهید،از متنفرساختن افراد برحذربوده باهم متفق ودراطاعت هم باشید».
۱۱۳۱-حدیث: «أَنَسٍ، عَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: يَسِّرُوا وَلاَ تعَسِّرُوا، وَبَشِّرُوا وَلاَ تُنَفِّرُوا» [۵۲۰].
یعنی: «انسسگوید: پیغمبر جفرمود: بر مردم سهل‌گیر باشید، از سخت‌گیرى پرهیز کنید، و مردم را تشویق و امیدوار نمایید و آنان را از دین متنفر نکنید».
[۵۱٩] أخرجه البخاري في: ۶۴ كتاب المغازي: ۶۰ باب بعث أبي موسى ومعاذ إلى اليمن قبل حجة الوداع. [۵۲۰] أخرجه البخاري في: ۳ كتاب العلم: ۱۱ باب ما كان النبي جيتخولهم بالموعظة والعلم كي لا ينفروا.