باب ۴: گاهى ماه بیست و نه روز است
۶۵۸- حدیث:«أُمِّ سَلَمَةَ، أَنَّ النَّبِيَّ ج حَلَفَ لاَ يَدْخُلُ عَلَى بَعْضِ أَهْلِهِ شَهْراً؛ فَلَمَّا مَضَى تِسْعَةٌ وَعِشْرُونَ يَوْمَاً غَدَا عَلَيْهِنَّ أَوْ رَاحَ؛ فَقِيلَ لَهُ: يَا نَبِيَ اللهِ! حَلَفْتَ أَنْ لاَتَدْخُلَ عَلَيْهِنَّ شَهْرَاً. قَالَ: إِنَّ الشَّهْرَ يَكُونُ تِسْعَةً وَعِشْرِينَ يَوْمَاً» [۸].
یعنی: «امّ سلمه گوید: پیغمبر جقسم خورد که تا مدت یکماه به نزد هیچیک از زنانش نرود، وقتى که بیست و نه روز گذشت، شب یا صبح به نزد آنان رفت، از پیغمبرجسؤال شد: اى رسول خدا! شما قسم خورده‌اى تا مدت یک ماه پیش آنان نروید؟ پیغمبر جفرمود: گاهى ماه بیست و نه روز است».
[۸] أخرجه البخاري في: ۶٧-كتاب النّكاح: ٩۲-باب هجرة النّبيّ جنسائه في غير بيوتهنّ.