باب ۴: کسى که در احرام است نکاح بر او حرام مى‌باشد و خواستگارى برایش مکروه است
۸٩۱- حدیث: «ابْنُ عَبَّاسٍ، أَنَّ النَّبِيَّ ج تَزَوَّجَ مَيْمُونَةَ وَهُوَ مُحْرِمٌ» [۲۶۳].
یعنی: «ابن عباسبگوید: پیغمبر جدر حالى با میمونه ازدواج کرد، که در احرام بود».
(امام شافعى و امام احمد و جمهور اصحاب با توجّه به احادیث دیگرى عقیده دارند: کسى که در احرام است حق ندارد در این حالت ازدواج کند ولى امام ابو حنیفه با استناد به این حدیث ابن عباس عقیده دارد که نکاح در حالت احرام جایز است، ولى جمهور علماء در جواب حدیث ابن عباس گفته‌اند: که پیغمبر جدر غیر حالت احرام با میمونه ازدواج کرد، و اکثر اصحاب ازدواج میمونه را در حال غیر احرام روایت کرده‌اند و تنها ابن عباس ازدواج میمونه را در حالت احرام پیغمبر جروایت کرده است و خود میمونه و ابو رافع و غیر ایشان هم مى‌گویند که ازدواج میمونه در حالى بود که پیغمبرجاحرام نداشت، مسلماً این عدّه از ابن عباس به موضوع آشناتر مى‌باشند چون قضیه مربوط به خود آنان است و ایشان بیشتر و مطلع‌تر بر موضوع مى‌باشند).
[۲۶۳] أخرجه البخاري في: ۲۸ كتاب جزاء الصيد: ۱۲ باب تزويج المحرم.