باب ٩: حیوانهایى که کشتن آن‌ها چه براى کسى که در احرام است و چه براى کسى که در احرام نیست و چه در حرم مکه و چه در خارج از حرم مکه مستحب مى‌باشد
٧۴۶- حدیث: «عَائِشَةَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: خَمْسٌ مِنَ الدَّوَابِّ، كُلُّهُنَّ فَاسِقٌ، يُقْتَلْنَ فِي الْحَرَمِ: الْغُرَابُ وَالْحِدَأَةُ وَالْعَقْرَبُ وَالْفَأْرَةُ وَالْكَلْبُ الْعَقُورُ» [۱۰۸].
یعنی: «عایشه گوید: رسول خدا جگفت: «حکم پنج حیوان از سایر حیوانات جداست، در حرم مکه (که کشتن سایر حیوانات درآن حرام است) هم کشته مى‌شوند، آن‌ها عبارتند از: کلاغ، زغن، کژدم، موش و سگ درنده و یا هر حیوان درنده دیگر».
«فاسق: یعنى خارج، چون حکم آن‌ها از حکم سایر حیوان‌ها خارج است».
٧۴٧- حدیث: «حَفْصَةَ، قَالَتْ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: خَمْسٌ مِنَ الدَّوَابِّ لاَ حَرَجَ عَلَى مَنْ قَتَلَهُنَّ: الْغُرَابُ وَالْحِدَأَةُ وَالْفَأْرَةُ وَالْعَقْرَبُ وَالْكَلْبُ الْعَقُورُ» [۱۰٩].
یعنی: «حفصه گوید: پیغمبر جفرمود: پنج حیوان هستند هر کسى آنان را بکشد بلا مانع است که عبارتند از: کلاغ، زغن، موش، کژدم، سگ درنده و دیگر حیوانات درنده».
٧۴۸- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: خَمْسٌ مِنَ الدَّوَابِّ لَيْسَ عَلَى الْمُحْرِمِ فِي قَتْلِهِنَّ جُنَاحٌ» [۱۱۰].
یعنی: «عبدالله پسر عمر گوید: پیغمبر جگفت: «پنج حیوان هستند که کشتن آن‌ها براى کسى که در احرام است گناهى ندارد».
«غراب: پرنده‌اى است که مقدارى از پشت و شکمش سفید است و بر پشت شتر و اسب مى‌نشیند و با نوکش پشت آن‌ها را زخمى مى‌کند، و چشم حیوانات بى‌دفاع را در مى‌آورد، و در فارسى به کلاغ معروف است. حدأة: پرنده خسیسى است که خوراکى مردم را مى‌دزدد، پرنده‌اى است از راسته شکاریان روزانه از دسته بازها، متعلق به نواحى گرم و معتدل آسیا است، و جزو بازهاى متوسط القامه است، بسیار متهور و تندحمله و چابک و قوى و خونخوار است، داراى دم دو شاخه است او همه پستانداران کوچک مخصوصاً دوندگان را شکار مى‌کند، اسم فارسى آن زغن است. كلب عقور: عدّه‌اى مى‌گویند منظور سگ درنده است، ولى جمهور علماء عقیده دارند هر حیوان درنده‌اى بحسب لغت (کلب عقور) مى‌باشد».
[۱۰۸] أخرجه البخاري في: ۲۸ كتاب جزاء الصيد: ٧ باب ما يقتل المحرم من الدواب. [۱۰٩] أخرجه البخاري في: ۲۸ كتاب جزاء الصيد: ٧ باب ما يقتل المحرم من الدواب. [۱۱۰] أخرجه البخاري في: ۲۸ كتاب جزاء الصيد: ٧ باب ما يقتل المحرم من الدواب.