باب ۳: لبّیک گفتن، و کیفیت و وقت آن
٧۳۶- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ تَلْبِيَةَ رَسُولِ اللهِ ج: لَبَّيْكَ اللَّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ» [٩۶].
یعنی: «عبدالله بن عمرسگوید: که لبّیک گفتن پیغمبر جبه این صورت بود: «لَبَّيْكَ اللّهُمَّ لَبَّيْكَ، لَبَّيْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ لَبَّيْكَ، إِنَّ الْحَمْدَ وَالنِّعْمَةَ لَكَ وَالْمُلْكَ لاَ شَرِيكَ لَكَ»،(خداوندا! آماده و فرمانبردار دستور تو هستم، هیچ شریکى ندارى، سپاس و نعمت و قدرت تنها مخصوص تو است و هیچ شریکى ندارى)».
[٩۶] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ۲۶ باب التلبية.