باب ۸: حرام بودن فروش آب اضافى
۱۰۰٩- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: لاَ يُمْنَعُ فَضْلُ الْمَاءِ لِيُمْنَعَ بِهِ الْكَلأُ» [۳۸٩].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: آب اضافى را از حیوانات منع نکنید، که در نتیجه این منع نتوانند از علف‌هاى مباح بچرند».
(معنى حدیث این است اگر کسى چاه یا قناتى در صحرا داشته باشد، و آب آن بیشتر از نیاز خود باشد و آب دیگرى هم در آن محل وجود نداشته باشد نباید آب اضافى را به صاحب حیوان‌هایى که در آن صحرا از علف‌هاى مباح مى‌چرند بفروشد، بلکه باید به رایگان در اختیارش قرار دهد، چون فروش آب اضافى موجب مى‌شود تا صاحب حیوان‌ها به خاطر نبودن آب محل را ترک کند، و این علف‌هاى مباح بلا استفاده به هدر برود) [۳٩۰].
[۳۸٩] أخرجه البخاري في: ۴۲ كتاب المساقاة: ۲ باب من قال إن صاحب الماء أحق بالماء. [۳٩۰] شرح نووى بر مسلم، ج ۱۰، ص ۲۲٩.