باب ۴: دستور به اهل مدینه که احرام را در مسجد ذوالحلیفه ببندند
٧۳٧- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ، قَالَ: مَا أَهَلَّ رَسُولُ اللهِ ج إِلاَّ مِنْ عِنْدِ الْمَسْجِدِ، يَعْنِي مَسْجِدَ ذِي الْحُلَيْفَةِ» [٩٧].
یعنی: «ابن عمربگوید: پیغمبر جتا به مسجد نرسید احرام را نبست و لبّیک را شروع ننمود، و مقصود مسجد ذوالحلیفه است». (یعنى وقتى از مدینه به سوى مکه خارج شد تا به مسجد ذوالحلیفه نرسید لبیک گفتن را شروع نکرد و احرام را نبست).
[٩٧] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ۲۰ باب الإهلال عند مسجد ذي الحليفة.