باب ۲: در مورد حرام بودن دوشیدن حیوان بدون اجازه صاحبش
۱۱۲۵- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: لاَ يَحْلُبَنَّ أَحَدٌ مَاشِيَةَ امْرِىءٍ بِغَيْرِ إِذْنِهِ، أَيُحِبُّ أَحَدُكُمْ أَنْ تُؤْتَى مَشْرُبَتُهُ فَتُكْسَرَ خِزَانَتُهُ، فَيُنْتَقَلَ طَعَامُهُ فَإِنَّمَا تَخْزُنُ لَهُمْ ضُرُوعُ مَوَاشِيهِمْ أَطْعِمَاتِهِمْ؛ فَلاَ يَحْلُبَنَّ أَحَدٌ مَاشِيَةَ أَحَدٍ إِلاَّ بِإِذْنِهِ» [۵۱۴].
یعنی: «عبدالله بن عمربگوید: پیغمبر جگفت: نباید هیچ کس شیر از پستان حیوانى بدون اجازه صاحب آن بدوشد، مگر کسى از شما دوست دارد که مخزن آبش را بشکنند و آب آن خالى شود؟! پستان حیوان‌هاى شما مخزن رزق و طعام شما است، بنابراین نباید کسى حیوان کس دیگرى را بدون اجازه او بدوشد».
[۵۱۴] أخرجه البخاري في: ۴۵ كتاب اللقطة: ۸ باب لا تحتلب ماشية أحد بغير إذن.