باب ۲۱: چگونگى بیعت زنان
۱۲۲۱- حدیث: «عَائِشةَ، زَوْجِ النَّبِيِّ ج قَالَتْ: كَانَتِ الْمُؤْمِنَاتُ، إِذَا هَاجَرْنَ إِلَى النَّبِيِّج يَمْتَحِنُهُنَّ بِقَوْلِ اللهِ تَعَالَى: ﴿يَٰٓأَيُّهَا ٱلَّذِينَ ءَامَنُوٓاْ إِذَا جَآءَكُمُ ٱلۡمُؤۡمِنَٰتُ مُهَٰجِرَٰتٖ فَٱمۡتَحِنُوهُنَّ﴾ إلى آخر الآية [الممتحنة: ۱۰].
قَالَتْ عَائِشَةُ: فَمَنْ أَقَرَّ بِهذَا الشَّرْطِ مِنَ الْمُؤْمِنَاتِ فَقَدْ أَقَرَّ بِالْمِحْنَةِ، فَكَانَ رَسُولُ اللهِج، إِذَا أَقْرَرْنَ بِذلِكَ مِنْ قَوْلِهِنَّ، قَالَ لَهُنَّ رَسُولُ اللهِ ج: انْطَلِقْنَ، فَقَدْ بَايَعْتُكُنَّ لاَ، وَاللهِ مَا مَسَّتْ يَدُ رَسُولِ اللهِ ج يَدَ امْرَأَةٍ قَطُّ، غَيْرَ أَنَّهُ بَايَعَهُنَّ بَالْكَلاَمِ، وَاللهِ مَا أَخَذَ رَسُولُ اللهِ ج عَلَى النِّسَاءِ إِلاَّ بِمَا أَمَرَهُ اللهُ، يَقُولُ لَهُنَّ، إِذَا أَخَذَ عَلَيْهِنَّ قَدْ بَايَعْتُكُنَّ كَلاَمًا» [۶۱۰].
یعنی: «عایشهلهمسر پیغمبر جگوید: وقتى زنان باایمان (قبل از فتح مکه از مکه) به سوى پیغمبر ج(در مدینه) مهاجرت مىکردند، پیغمبر جبرابر دستور خدا آنان را امتحان مىکرد، چون خداوند مىفرماید: (اى کسانى که ایمان دارید، هرگاه زنان ایماندار به سوى شما مهاجرت نمودند آنان را امتحان کنید...).
عایشهلگوید: زنان مسلمانى که شرایط (آیه ۱۳ سوره ممتحنه) را مىپذیرفتند، در امتحانى که برایشان در نظر گرفته شده بود، پیروز مىشدند (این شرایط: شریک قرار ندادن براى خدا، دزدى نکردن، مرتکب زنا نشدن و نکشتن اولاد، مرتکب بهتان نگردیدن، و بىامرى ننمودن از فرمان پیغمبر جمىباشد) وقتى که زنهاى باایمان به قبول این شرایط اعتراف مىکردند، به زبان آن را مىگفتند، پیغمبر جبه ایشان مىگفت: «دیگر بیعت شما با من تکمیل گردید، بروید دیگر کارى ندارید»، قسم به خدا هنگام بیعت پیغمبر جبا زنان (به جز گرفتن اقرار زبانى و اعتراف) هیچگاه دست پیغمبر جدست هیچ زنى را لمس نمىکرد، قسم به خدا رسول خدا هیچ دستورى جز دستور خدا به زنان نمىداد، و وقتى که از ایشان بیعت مىگرفت، تنها با زبان مىگفت: «با شما بیعت کردم».
[۶۱۰] أخرجه البخاري في: ۶۸ كتاب الطلاق: ۲۰ باب إِذا أسلمت المشركة أو النصرانية تحت الذمى أو الحربي.