باب ۱۱: امر به صبر و شکیبایى به هنگام ظلم حاکم و ترجیح دادن خودش بر مردم در مسائل مادى و زندگى دنیوى
۱۲۱۰ ـحدیث: «أُسَيْدِ بْنِ حُضَيْرٍ، أَنَّ رَجُلاً مِنَ الأَنْصَارِ، قَالَ: يَا رَسُولَ اللهِ أَلاَ تَسْتَعْمِلُنِي كَمَا اسْتَعْمَلْتَ فُلاَنًا قَالَ: سَتَلْقَوْنَ بَعْدِي أُثْرَةً، فَاصْبِرُوا حَتَّى تَلْقَوْنِي عَلَى الْحَوْضِ» [۵٩٩].
یعنی: «اسید بن حضیرسگوید: یک نفر از انصار گفت: اى رسول خدا! چرا مرا مانند فلانى به عنوان مأمور وصول زکات و مالیات تعیین نمىکنى؟ پیغمبر جگفت: بعد از من با بىعدالتى حکام و اینکه آنان بیشتر به فکر خودشان هستند تا مردم روبهرو مىشوید، ولى باید صبر و استقامت نمایید تا اینکه در قیامت بر سر حوض به من مىرسید».
(معنى حدیث این است هرگاه مسلمانان با ظلم و بىعدالتى هیئت حاکمه و مسئولین و مأمورین روبهرو شدند، لازم است بر دین اسلام و دوام بر راه راست الهى استقامت داشته باشند و اجازه ندهند ظالمان و خائنان دین را نادیده بگیرند و احکام الهى را پایمال نمایند، باید با صبر و استقامت و ایمان، به مبارزه بپردازند، نباید به هیچ وجه تسلیم ظالمان و خائنان به ملت و دین شوند، سرانجام یا ظالمان را نابود مىکنند، یا شهید مىشوند، و در روز قیامت در کنار حوض به حضور پیغمبر جمشرّف خواهند شد).
[۵٩٩] أخرجه البخاري في: ۶۳ كتاب مناقب الأنصار: ۸ باب قول النبي جللأنصار اصبروا حتى تلقوني على الحوض.