باب ۵: اثبات قصاص براى دندان و اعضاهایى که به منزله آن است
۱۰٩۰- حدیث: «أَنَسٍ، قَالَ: كَسَرَتِ الرُّبيِّعُ، وَهِيَ عَمَّةُ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، ثَنِيَّةَ جَارِيَةٍ مِنَ الأَنْصَارِ، فَطَلَبَ الْقَوْمُ الْقِصَاصَ، فَأَتَوُا النَّبِيَّ ج، فَأَمَرَ النَّبِيُّ ج بِالْقِصَاصِ؛ فَقَالَ أَنَسُ بْنُ النَّضْرِ، عَمُّ أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ: لاَ وَاللهِ لاَ تُكْسَرُ سِنُّهَا يَا رَسُولَ اللهِ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ج: يَا أَنَسُ كِتَابُ اللهِ الْقِصَاصُ فَرَضِيَ الْقَوْمُ وَقَبِلُوا الأَرْشَ؛ فَقَالَ رَسُولُ اللهِ ج: إِنَّ مِنْ عِبَادِ اللهِ مَنْ لَوْ أَقْسَمَ عَلَى اللهِ لأَبَرَّهُ» [۴٧۶].
یعنی: «انسسگوید: ربیع که عمّه مالک بن انس بود، دندان یک زن انصارى را شکست، و طایفه آن زن خواستار انتقام و قصاص شدند، پیش پیغمبر جرفتند، پیغمبرجدستور داد تا همان دندان ربیع را به عنوان قصاص بشکنند، انس بن نضر که عموى انس بن مالک بود، گفت: اى رسول خدا! قسم به خدا (با اطمینانى که به لطف خدا دارم عقیده‌ام این است که) دندانش شکسته نخواهد شد، پیغمبر جگفت: «اى انس! قرآن به قصاص دستور مى‌دهد»، بعداً قوم آن زن که دندانش شکسته شده بود رضایت دادند و به خون بها راضى شدند و دندان ربیع را نشکستند، پیغمبر ج(راجع به انس بن نضیر که قسم خورد به عقیده من دندانش شکسته نمى‌شود) گفت: «بعضى از بندگان خدا اگر قسم بخورند که خداوند باید این کار را انجام دهد، خداوند به احترام ایشان قسم آنان را انجام مى‌دهد، (همانگونه که انس قسم خورد و قسمش عملى شد)».
[۴٧۶] أخرجه البخاري في: ۶۵ كتاب التفسير: ۵ سورة المائدة: ۶ باب قوله: ﴿وَٱلۡجُرُوحَ قِصَاصٞۚ﴾.