باب ۶: سخت‌گیرى در خیانت در اموال غنیمت
۱۲۰۱- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، قَالَ: قَامَ فِينَا النَّبِيُّ ج فَذَكَرَ الْغُلُولَ، فَعَظَّمَهُ وَعَظَّمَ أَمْرَهُ، قَالَ: لاَ أُلْفِيَنَّ أَحَدَكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، عَلَى رَقَبَتِهِ شَاةٌ لَهَا ثُغَاءٌ، عَلَى رَقَبَتِهِ فَرَسٌ لَهُ حَمْحَمَةٌ، يَقُولُ: يَا رَسُولَ اللهِ أَغِثْنِي، فَأَقُولُ: لاَ أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا، قَدْ أَبْلَغْتُكَ؛ وَعَلَى رَقَبَتِهِ بعِيرٌ لَهُ رُغَاءٌ، يَقُولُ: يَا رَسُولَ اللهِ أَغثْنِي، فَأَقُولُ: لاَ أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا قَدْ أَبْلَغْتُكَ؛ وَعَلَى رَقَبَتِهِ صَامِتٌ، فَيَقُولُ: يَا رَسُولَ اللهِ أَغِثْنِي، فَأَقُولُ: لاَ أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا قَدْ أَبْلَغْتُكَ؛ أَوْ عَلَى رَقَبَتِهِ رِقَاعٌ تَخْفِقُ فَيَقُولُ: يَا رَسُولَ اللهِ أَغِثْنِي، فَأَقُولُ: لاَ أَمْلِكُ لَكَ شَيْئًا قَدْ أَبْلَغْتُكَ» [۵٩۰].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: روزى پیغمبر جدر میان ما بلند شد و درباره خیانت در اموال غنیمت سخن گفت، آن را گناهى بس بزرگ معرفى کرد وگفت: «نباید هیچیک از شما کارى بکند که در روز قیامت او را در حالى ببینم که گوسفندى را که بع بع مى‌کند بر دوشش داشته باشد، یا اسبى را که شیهه مى‌کشد بر دوش گرفته باشد و فریاد مى‌زند: اى رسول خدا! به فریادم برس، من‌هم مى‌گویم: نمى‌توانم کارى براى شما انجام دهم، چون قبلاً به شما گفته‌ام نباید خیانت کنید، یا شترى را که سروصدا مى‌کند بر دوش گرفته فریاد مى‌زند و مى‌گوید: اى رسول خدا! به من کمک کن، من‌هم مى‌گویم: نمى‌توانم براى شما کارى انجام دهم چون قبلاً شما را از جزاى این خیانت آگاه کرده‌ام، و یا اموال و طلا و نقره‌اى که بى‌زبان هستند، بر دوش دارد و فریاد مى‌زند: اى رسول خدا! به فریادم برس، من‌هم مى‌گویم: نمى‌توانم هیچ کمکى به شما بکنم، من قبلاً جزاى خیانت را به شما گفته‌ام، یا تکه پارچه‌هایى را بر دوش دارد که تکان مى‌خورد و فریاد مى‌زند: اى رسول خدا! به من کمک کن، من‌هم مى‌گویم: نمى‌توانم به شما کمک کنم من قبلاً این مطلب را به شما گفته‌ام».
(پیغمبر جمسئولین و کارگزاران دولت را از دزدى و خیانت در بیت المال و گرفتن رشوه برحذر مى‌دارد و مى‌فرماید: خداوند متعال آگاه و شاهد و ناظر بر خیانت آنان است، هر کسى هر خیانت و دزدى انجام دهد در روز قیامت خیانتش آشکار و مجسم مى‌گردد و در انظار مردم به نمایش گذاشته مى‌شود، مسئولین خائن و دزد و رشوه خوار در آخرت در نهایت بدبختى و رسوایى قرار دارند، و از شفاعت پیغمبر محرومند، و به آنان مى‌فرماید: براى شما کارى از دست من ساخته نیست، من در دنیا شما را از سزاى خیانت آگاه ساخته بودم).
[۵٩۰] أخرجه البخاري في: ۵۶ كتاب الجهاد: ۱۸٩ باب الغلول.