باب ۴۵: کسى که احرام به حج مى‌بندد، مستحب است تا روز عید و رجم شیطان بزرگ به لبّیک گفتن ادامه دهد
۸۰۵- حدیث: «أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ وَالْفَضْلُ عَنْ كُرَيْبٍ مَوْلَى ابْنِ عَبَّاسٍ، عَنْ أُسَامَةَ بْنِ زَيْدٍ، أَنَّهُ قَالَ: رَدِفْتُ رَسُولَ اللهِ ج مِنْ عَرَفَاتٍ، فَلَمَّا بَلَغَ رَسُولُ اللهِ ج الشِّعْبَ الأَيْسَرَ الَّذِي دُونَ الْمُزْدَلِفَةِ أَنَاخَ، فَبَالَ، ثُمَّ جَاءَ فَصَبَبْتُ عَلَيْهِ الْوَضُوءَ، فَتَوَضَّأَ وُضُوءًا خَفِيفًا فَقُلْتُ الصَّلاَةُ يَا رَسُولَ اللهِ قَالَ: الصَّلاَةُ أَمَامَكَ فَرَكِبَ رَسُولُ اللهِ ج، حَتَّى أَتَى الْمُزْدَلِفَةَ، فَصَلَّى، ثُمَّ رَدِفَ الْفَضْلُ رَسُولَ اللهِ ج غَدَاةَ جَمْعٍ قَالَ كُرَيْبٌ: فَأَخْبَرَنِي عَبْدُ اللهِ بْنُ عَبَّاسٍ، عَنِ الْفَضْلِ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج لَمْ يَزَلْ يُلَبِّي حَتَّى بَلَغَ الْجَمْرَةَ» [۱٧۰].
یعنی: «کریب مولى ابن عباس گوید که اسامه بن زید گفت: از عرفات با پیغمبر جبر یک شتر سوار شدیم وقتى پیغمبر جبه شعب الأیسر در نزدیکى مزدلفه رسید، شترش را متوقف ساخت، و بعد از قضاى حاجت، برگشت و آب وضو را بر دستش ریختم و یک وضوى ساده گرفت، گفتم: اى رسول خدا! نماز بخوانیم؟ گفت: نماز را جلوتر که رسیدیم مى‌خوانیم، پیغمبر جسوار شد، تا به مزدلفه رسید، در مزدلفه نماز را خواند، سپس فضل را در صبح روز عید پشت سر خود سوار کرد، کریب گوید: عبدالله بن عباس از قول فضل برایم نقل کرد: که رسول خدا تا وقتى که در روز عید شیطان بزرگ را رجم نمود، به لبیک گفتن ادامه داد».
«جمع: روز عید قربان».
[۱٧۰] أخرجه البخاري في: ۲۵ كتاب الحج: ٩۳ باب النزول بين عرفة وجمع.