باب ۵: نهى از سؤال کردن فراوان و نهى از خوددارى از اداى حق دیگران و یا نهى از درخواست چیزى که حقّ او نیست
۱۱۱٧- حدیث: «الْمُغِيرَةِ بْنِ شُعْبَةَ، قَالَ: قَالَ النَّبِيُّ ج: إِنَّ اللهَ حَرَّمَ عَلَيْكُمْ عُقُوقَ الأُمَّهَاتِ، وَوَأْدَ الْبَنَاتِ، وَمَنعَ وَهَاتِ، وَكَرِهَ لَكُمْ قِيلَ وَقَالَ، وَكَثْرَةَ السُّؤَالِ، وَإِضَاعَةَ الْمَالِ» [۵۰۶].
یعنی: «مغیره بن شعبهسگوید: پیغمبر جگفت: خداوند اذیت و بى‌احترامى مادران و زنده به گور ساختن دختران را بر شما حرام ساخته است و منع نموده که از اداى حق دیگران خوددارى کنید، یا به هر کار حرامى دست بزنید و دوست ندارد که مشغول قیل و قال و سؤال کردن فراوان و غیر ضرورى شوید، و یا ثروت و مال خودتان را ضایع و به هدر دهید».
[۵۰۶] أخرجه البخاري في: ۴۳ كتاب الاستقراض: ۱٩ باب ما ينهى عن إضاعة المال.