ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد دوم

فهرست کتاب

باب ۳۰: ثواب و ارزش روزه

باب ۳۰: ثواب و ارزش روزه

٧۰٧- حدیث: «أبِي هُرَيْرَةَس، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: قَالَ اللهُ: كُلُّ عَمَلِ ابْنِ آدَمَ لَهُ إِلاَّ الصِّيَامَ، فَإِنَّهُ لِي وَأَنَا أَجْزِي بِهِ، وَالصِّيَامُ جُنَّةٌ، وَإِذَا كَانَ يَوْمُ صَوْمِ أَحَدِكُمْ فَلاَ يَرْفُثْ وَلاَ يَصْخَبْ، فَإِنْ سَابَّهُ أَحَدٌ أَوْ قَاتَلَهُ فَلْيَقُلْ إِنِّي امْرُؤٌ صَائمٌ، وَالَّذِي نَفْسُ مُحَمَّدٍ بِيَدِهِ لَخُلُوفُ فَمِ الصَّائمِ أَطْيَبُ عِنْدَ اللهِ مِنْ رِيحِ الْمِسْكِ لِلصَّائمِ فَرْحَتَانِ يَفْرَحُهُمَا: إِذَا أَفْطَرَ فَرِحَ، وَإِذَا لَقِيَ رَبَّهُ فَرِحَ بِصَوْمِهِ» [۶۳].

یعنی: «ابو هریره گوید: پیغمبر جفرمود: «خداوند مى‌فرماید: هر عملى که انسان انجامش مى‌دهد فایده‌اى براى او در بر دارد (و مى‌تواند شائبه‌اى از تظاهر و ریا در آن رخنه کند) مگر روزه که (خالى از هر ریا و تظاهرى است) و خالصانه براى من است و تنها من به آن جزا مى‌دهم. روزه سپرى محکم در برابر گناه است. وقتى یکى از شما روزه باشد، نباید سخن زشت بگوید، عصبانى شود و با صداى بلند و خشن صحبت کند، اگر کسى به او دشنام داد، یا دعوا کرد، در جوابش بگوید من (با شما دعوا نمى‌کنم و به شما دشنام نمى‌دهم چون) روزه هستم (و ثواب آن را با کلمات ناپسند از بین نمى‌برم) قسم به کسى که جان محمّد جدر دست او است، بوى دهن روزه دار به نزد خداوند از بوى مشک خوشبوتر است، و روزه دار دو بار شاد مى‌شود (یکى در دنیا وقتى که) افطار مى‌کند (و دیگرى در قیامت) وقتى که به برکت روزه‌اش به حضور خدا شرفیاب مى‌شود خوشحال مى‌گردد».

٧۰۸- حدیث: «سَهْلٍس، عَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: إِنَّ فِي الْجَنَّةِ بَابًا يُقَالُ لَهُ: الرَّيَّانُ، يدْخلُ مِنْهُ الصَّائمُونَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، لاَ يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ، يُقَالُ: أَيْنَ الصَّائمُونَ، فَيَقُومُونَ، لاَ يَدْخُلُ مِنْهُ أَحَدٌ غَيْرُهُمْ، فَإِذَا دَخَلُوا أُغْلِقَ فَلَمْ يَدْخُلْ مِنْهُ أَحَدٌ» [۶۴].

یعنی: «سهل گوید: پیغمبر جفرمود: «بهشت درى دارد که به آن (ریان) گفته مى‌شود. در روز قیامت روزه‌داران از این در وارد بهشت مى‌شوند، و به جز روزه‌داران کسى دیگر حق ندارد از این در وارد شود و با صداى بلند اعلام مى‌نمایند، روزه داران کجا هستند؟ آنوقت روزه داران از جاى خود بلند مى‌شوند (و از این در وارد بهشت مى‌گردند) و کسى دیگر همراه ایشان وارد نمى‌شود، و همین که همه آنان داخل شدند این در بسته مى‌شود و دیگر کسى از آن داخل نمى‌گردد».

[۶۳] أخرجه البخاري في: ۶٩ كتاب النفقات: ۱۴ باب هل يقول إني صائم إذا شتم. [۶۴] أخرجه البخاري في: ۳۰ كتاب الصوم: ۴ باب الريان للصائمين.