ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد دوم

فهرست کتاب

باب ۳۴: روزه پیامبر ج در غیر رمضان و اینکه مستحب است هیچ ماهى خالى از روزه نباشد

باب ۳۴: روزه پیامبر ج در غیر رمضان و اینکه مستحب است هیچ ماهى خالى از روزه نباشد

٧۱۱- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: كَانَ رَسُولُ اللهِ ج يَصُومُ حَتَّى نَقُولَ لاَ يُفْطِرُ، وَيُفْطِرُ حَتَّى نَقُولَ لاَ يَصُومُ، فَمَا رَأَيْتُ رَسُولَ اللهِ ج اسْتَكْمَلَ صِيَامَ شَهْرٍ إِلاَّ رَمَضَانَ، وَمَا رَأَيْتُه أَكْثَرَ صِيَامًا مِنْهُ فِي شَعْبَانَ» [۶٧].

یعنی: «عایشه گوید: گاهى پیغمبر جبه روزه (سنّت) ادامه مى‌داد تا اینکه فکر مى‌کردیم دیگر روزه را نمى‌خورد و گاهى هم مدت طولانى روزه نمى‌شد تا جایى که مى‌گفتیم دیگر نمى‌خواهد روزه شود، و هرگز ندیده‌ام که پیغمبر جیک ماه کامل روزه باشد مگر ماه رمضان، پیغمبر جدر ماه شعبان بیشتر از هر ماه دیگرى روزه مى‌گرفت».

٧۱۲- حدیث: «عَائِشَةَ، قَالَتْ: لَمْ يَكُنِ النَّبِيُّ ج يَصُومُ شَهْرًا أَكْثَرَ مِنْ شَعْبَانَ، فَإِنَّهُ كَانَ يَصُومُ شَعْبَانَ كُلَّهُ، وَكَانَ يَقُولُ: خُذُوا مِنَ الْعَمَلِ مَا تُطِيقُونَ فَإِنَّ اللهَ لاَ يَمَلُّ حَتَّى تَمَلُّوا وَأَحَبُّ الصَّلاَةِ إِلَى النَّبِيِّ ج مَا دُووِمَ عَلَيْهِ وَ إِنْ قَلَّتْ، وَكَانَ إِذَا صَلَّى صَلاَةً دَاوَمَ عَلَيْهَا» [۶۸].

یعنی: «عایشه گوید: پیغمبر جدر هیچ ماهى به اندازه شعبان روزه نمى‌شد، گاهى اکثر ماه شعبان روزه بود، مى‌گفت: «عبادتى را که قدرت انجام آن را دارید انجام دهید، همانا خداوند ثواب عمل شما را قطع نمى‌کند مگر اینکه شما خسته شوید و از عبادت کوتاهى نمایید». عایشه گوید: محبوب‌ترین و بهترین نماز به نزد پیغمبر جنمازى است که نمازگزار بر آن دوام داشته باشد هر چند رکعات آن هم کم باشد و پیغمبر جهر وقت نماز سنّتى را مى‌خواند بر آن دوام مى‌داشت و آن را ترک نمى‌کرد».

«كلّه: کل در این حدیث به معنى اکثر است» [۶٩].

٧۱۳- حدیث: «ابْنِ عَبَّاسٍ، قَالَ: مَا صَامَ النَّبِيُّ ج شَهْرًا كَامِلاً قَطُّ غَيْرَ رَمَضَانَ، وَيَصُومُ حَتَّى يَقُولَ الْقَائِلُ، لاَ وَاللهِ لاَ يُفْطِرُ؛ وَيُفْطِرُ حَتَّى يَقُولَ الْقَائِلُ، لاَ وَاللهِ لاَ يَصُومُ» [٧۰].

یعنی: «ابن عباس گوید: هیچگاه پیغمبر جیک ماه کامل روزه نمى‌گرفت به جز ماه رمضان، گاهى به اندازه‌اى به روزه (سنّت) ادامه مى‌داد که انسان مى‌گفت دیگر نمى‌خواهد روزه را بخورد و بعضى اوقات مدت طولانى روزه (سنّت) را ترک مى‌کرد که انسان مى‌گفت که قصد ندارد دیگر روزه بگیرد».

[۶٧] أخرجه البخاري في: ۳۰ كتاب الصوم: ۵۲ باب صوم شعبان. [۶۸] أخرجه البخاري في: ۳۰ كتاب الصوم: ۵۲ باب صوم شعبان. [۶٩] فتح البارى، ج ۴، ص ۱٧۴. [٧۰] أخرجه البخاري في: ۳۰ كتاب الصوم: ۵۳ باب ما يذكر في صوم النبي جوإفطاره.