باب ٧: بیان گناه کسى که براى اوّلین بار مرتکب قتل گردیده
۱۰٩۲- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ مَسْعُودٍس، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: لاَ ُتقْتَلُ نَفْسٌ ظُلْمًا إِلاَّ كَانَ عَلَى ابْنِ آدمَ الأَوَّلِ كِفْلٌ مِنْ دَمِهَا، لأَنَّهُ أَوَّلُ مَن سَنَّ الْقَتْلَ» [۴٧۸].
یعنی: «عبدالله بن مسعودسگوید: پیغمبر جگفت: هیچ انسانى به ناحق کشته نمىشود مگر اینکه سهمى از گناهش به عهده آن پسر اوّل آدم مىباشد (که برادرش را کشت) چون او اوّلین کسى بود که سنّت و رسم قتل و کشتن را به مردم نشان داد».
[۴٧۸] أخرجه البخاري في: ۶۰ كتاب الأنبياء: ۱ باب خَلْق آدم صلوات الله عليه وذريته.