باب ۱۳: جایز بودن فروش برده‌اى که صاحبش به او گفته باشد شما بعد از مرگ من آزاد هستید
۱۰۸۴- حدیث: «جَابِرٍ، أَنَّ رَجُلاً مِنَ الأَنْصَارِ دَبَّرَ مَمْلُوكًا لَهُ، وَلَمْ يَكُنْ لَهُ مَالٌ غَيْرُهُ، فَبَلَغَ النَّبِيَّ ج، فَقَالَ: مَنْ يَشْتَرِيهِ مِنِّي فَاشْتَرَاهُ نعَيْمُ بْنُ النَّحَّامِ بِثَمَانِمِائَةِ دِرْهَمٍ» [۴٧۰].
یعنی: «جابر گوید: یک نفر از انصار آزادى برده‌اش را به زمان بعد از مرگش تعلیق نمود و به جز آن غلام هیچ ثروت دیگرى نداشت، این موضوع را به پیغمبر جگفتند، پیغمبر جگفت: چه کسى آن را از من خریدارى مى‌کند؟ نعیم ابن نحام آن را به هشتصد درهم از پیغمبر جخرید».
وصلّى الله على سيِّدنا محمّد وآله وأصحابه وأتباعه إلى يوم الدين.
[۴٧۰] أخرجه البخاري في: ۸۴ كتاب الكفارات: ٧ باب عتق المدبر.