باب ٩: سختگیرى بر کسانى که بردههاى خودشان را به زنا متهم مىنمایند
۱۰٧۶- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، قَالَ: سَمِعْتُ أَبَا الْقَاسِمِ ج يَقُولُ: مَنْ قَذَفَ مَمْلُوكَهُ، وَهُوَ بَرِيءٌ مِمَّا قَالَ، جُلِدَ يَوْمَ الْقِيَامَةِ، إِلاَّ أَنْ يَكُونَ كَمَا قَالَ» [۴۶۲].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: شنیدم که ابوالقاسم جمىگفت: کسى که به برده و کنیز خود تهمت زنا نسبت دهد، این شخص در روز قیامت به عنوان مفترى حد زده مىشود، مگر اینکه نسبتى که به آنان داده واقعیت داشته باشد».
[۴۶۲] أخرجه البخاري في: ۸۶ كتاب الحدود: ۴۵ باب قذف العبيد.