باب ٧٩: فضیلت و ثواب حج و عمره و عرفه
۸۵۵- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج، قَالَ: الْعُمْرَةُ إِلَى الْعُمْرَةِ كَفَّارَةٌ لِمَا بَيْنَهُمَا، وَالْحَجُّ الْمَبْرُورُ لَيْسَ لَهُ جَزَاءٌ إِلاَّ الْجَنَّةُ» [۲۲۴].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جفرمود: انجام مناسک عمره موجب محو شدن گناه‌هاى صغیره‌اى مى‌شود که در بین این عمره و عمره قبلى انجام گرفته است، و حجى که مورد قبول خداوند قرار گیرد، پاداشى جز بهشت ندارد».
«حج مبرور: حجى است که ریا و گناه و شهرت طلبى و جنگ و بدگویى آن را آلوده نکند».
۸۵۶- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: مَنْ حَجَّ هذَا الْبَيْتَ فَلَمْ يَرْفُثْ وَلَمْ يَفْسُقْ رَجَعَ كَمَا وَلَدَتْهُ أُمُّهُ» [۲۲۵].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جفرمود: کسى که به عنوان حج یا عمره این خانه (کعبه) را زیارت کند و از گفتن کلمات ناپسند و گناه پرهیز نماید، وقتى که مراسم را انجام داد و برگشت، گناه‌هاى او محو و بخشوده مى‌شود، و به حالت کودک بى‌گناهى که تازه از مادر تولد یافته است درمى‌آید».
[۲۲۴] أخرجه البخاري في: ۲۶ كتاب العمرة: ۱ باب وجوب العمرة وفضلها. [۲۲۵] أخرجه البخاري في: ۲٧ كتاب المحصر: ٩ باب قول الله تعالى: ﴿فَلَا رَفَثَ﴾.