باب ۱۰: امر به کشتن سگ
۱۰۱۱- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، أَنَّ رَسُولَ اللهِ ج أَمَرَ بِقَتْلِ الْكِلاَبِ» [۳٩۳].
یعنی: «عبدالله بن عمربگوید: رسول خدا دستور داد که سگها را بکشند».
۱۰۱۲- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ عُمَرَ، قَالَ: قَالَ رَسُولُ اللهِ ج: مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا إِلاَّ كَلْبَ مَاشِيَةٍ، أَوْ ضَارٍ، نَقَصَ مِنْ عَمَلِهِ كُلَّ يَوْمٍ قِيرَاطَانِ» [۳٩۴].
یعنی: «عبدالله بن عمر گوید: پیغمبر جگفت: کسى که سگى را نگهدارى کند که براى حفظ حیوان و شکار نباشد، هر روز به اندازه دو قیراط اندازه‌ایست که خدا مى‌داند) از اعمال نیک او کم مى‌گردد».
۱۰۱۳- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، قَالَ: قَالَ رَسولُ اللهِ ج: مَنْ أَمْسَك كَلْبًا فَإِنَّهُ يَنْقُصُ كُلَّ يَوْمٍ مِنْ عَمَلِهِ قِيرَاطٌ، إِلاَّ كَلْبَ حَرْثٍ أَوْ مَاشِيَةٍ» [۳٩۵].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: کسى که سگى را نگهدارى کند هر روز یک قیراط از اعمالش کم مى‌شود، مگر اینکه سگى باشد که براى حفاظت از گله و زراعت نگهدارى مى‌شود».
۱۰۱۴- حدیث: «سُفْيَانَ بْنِ أَبِي زُهَيْرٍ، قَالَ: سَمِعْتُ رَسُولَ اللهِ ج يَقُولُ: مَنِ اقْتَنَى كَلْبًا لاَ يُغْنِي عَنْهُ زَرْعًا وَلاَ ضَرْعًا، نَقَصَ كلَّ يَوْمٍ مِنْ عَمَلِهِ قِيرَاطٌ» [۳٩۶].
یعنی: «سفیان بن ابى زهیر گوید: شنیدم که رسول خدا جمى‌گفت: کسى که سگى را نگهدارد و فایده‌اى از نظر حفظ زراعت و حیوان براى او نداشته باشد، هر روز یک قیراط از عملش کم مى‌گردد».
(با توجّه به احادیث وارده راجع به این موضوع، علماء درباره نگهدارى سگ با هم اختلاف نظر دارند، مذهب شافعى این است که نگهدارى سگ بدون نیاز حرام است، ولى براى شکار و حفظ زراعت و حیوان و منزل جایز مى‌باشد) [۳٩٧].
[۳٩۳] أخرجه البخاري في: ۵٩ كتاب بدء الخلق: ۱٧ باب إذا وقع الذباب في شراب أحدكم. [۳٩۴] أخرجه البخاري في: ٧۲ كتاب الذبائح والصيد: ۶ باب من اقتنى كلبًا ليس بكلب صيد أو ماشية. [۳٩۵] أخرجه البخاري في: ۴۱ كتاب المزارعة: ۳ باب اقتناء الكلب للحرث. [۳٩۶] أخرجه البخاري في: ۴۱ كتاب المزارعة: ۳ باب اقتناء الكلب للحرث. [۳٩٧] شرح نووى بر مسلم، ج ۱۰، ص ۲۳٧.