ترجمه فارسی اللؤلؤ والمرجان فیما اتفق علیه الشیخان - جلد دوم

فهرست کتاب

باب ۱۸: مستحب بودن تجدید بیعت با رهبر هنگامى که قصد جهاد مى‌کند و بیان چگونگى بیعت الرّضوان (پیغمبر ج) در زیر درختى

باب ۱۸: مستحب بودن تجدید بیعت با رهبر هنگامى که قصد جهاد مى‌کند و بیان چگونگى بیعت الرّضوان (پیغمبر ج) در زیر درختى

۱۲۱۳- حدیث: «جَابِرِ بْنِ عَبْدِ اللهِ، قَالَ: قَالَ لَنَا رَسُولُ اللهِ ج، يَوْمَ الْحُدَيْبِيَةِ: أَنْتُمْ خَيْرُ أَهْلِ الأَرْضِ وَكُنَّا أَلْفًا وَأَرْبَعَمِائَةٍ وَلَوْ كُنْتُ أُبْصِرُ الْيَوْمَ لأَرَيْتُكُمْ مَكَانَ الشَّجَرَةِ» [۶۰۲].

یعنی: «جابر بن عبداللهسگوید: در روز صلح حدیبیه، پیغمبر جبه ما گفت: شما بهترین انسان‌هاى روى زمین هستید و ما در آن روز (در زیر درختى با پیغمبر جبیعت کردیم، که به بیعت الرّضوان معروف شد) هزار و چهار صد نفر بودیم، و اگر چشمانم امروز قدرت دیدن را داشت درختى را که در زیر آن با پیغمبر جبیعت کردیم به شما نشان مى‌دادم».

۱۲۱۴- حدیث: «الْمُسَيَّبِ بْنِ حَزْنٍ، قَالَ: لَقَدْ رَأَيْتُ الشَّجَرَة، ثُمَّ أَتَيْتهَا بَعْدُ فَلَمْ أَعْرِفْهَا» [۶۰۳].

یعنی: «مسیب بن حزنسگوید: من درختى را که بیعت الرّضوان در زیر آن انجام گرفت دیده بودم، ولى بعداً که به آنجا رفتم آن را نشناختم».

۱۲۱۵- حدیث: «سَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ عَنْ يَزِيدَ بْنِ أَبِي عُبَيْدٍ، قَالَ: قُلْتُ لِسَلَمَةَ بْنِ الأَكْوَعِ: عَلَى أَيِّ شَيْءٍ بَايَعْتُمْ رَسُولَ اللهِ ج، يَوْمَ الْحُدَيْبِيَةِ قَالَ عَلَى الْمَوْتِ» [۶۰۴].

یعنی: «یزید بن ابو عبیداللهسگوید: از سلمه بن اکوع پرسیدم: در روز حدیبیه بر چه چیزى با پیغمبر جبیعت نمودید؟ گفت: بر مرگ (یعنى تا آخرین لحظه در راه خدا مى‌جنگیم و فرار نخواهیم کرد)».

۱۲۱۶- حدیث: «عَبْدِ اللهِ بْنِ زَيْدٍس، قَالَ: لَمَّا كَانَ زَمَنَ الْحَرَّةِ، أَتَاهُ آتٍ، فَقَالَ لَهُ: إِنَّ ابْنَ حَنْظَلَةَ يُبَايِعُ النَّاسَ عَلَى الْمَوْتِ فَقَالَ: لاَ أُبَايِعُ عَلَى هذَا أَحَدًا بَعْدَ رَسُولِ اللهِ ج» [۶۰۵].

یعنی: «عبدالله بن زیدسگوید: یک نفر در زمان حره (روزى که لشکریان یزید به فرماندهى مسلم بن عقبه مروى به مدینه حمله کردند و مدینه را غارت نمودند. حره جایى است سنگلاخ و در بیرون مدینه مى‌باشد، و غارت مدینه در آنجا واقع شد) نزد من آمد و گفت: ابن حنظله از مردم بیعت مى‌گیرد که تا آخرین لحظه از حق دفاع نمایند و فرار نکنند، عبدالله بن زید گفت: بعد از پیغمبر جبا هیچ کسى چنین بیعتى را نخواهم کرد».

[۶۰۲] أخرجه البخاري في: ۶۴ كتاب المغازي: ۳۵ باب غزوة الحديبية. [۶۰۳] أخرجه البخاري في: ۶۴ كتاب المغازي: ۳۵ باب غزوة الحديبية. [۶۰۴] أخرجه البخاري في: ۶۴ كتاب المغازي: ۳۵ باب غزوة الحديبية. [۶۰۵] أخرجه البخاري في: ۵۶ كتاب الجهاد: ۱۱۰ باب البيعة في الحرب أن لا يفروا.