باب ۳: ثبوت قصاص در قتلى که با سنگ و چیزهاى برّنده و سنگین انجام مى‌گیرد، و کشتن مرد در مقابل کشتن زن
۱۰۸٧- حدیث: «أَنَسِ بْنِ مَالِكٍ، قَالَ: عَدَا يَهُودِيٌّ، فِي عَهْدِ رَسُولِ اللهِ ج، عَلَى جَارِيَةٍ، فَأَخَذَ أَوْضَاحًا كَانَتْ عَلَيْهَا، وَرَضَخَ رَأْسَهَا؛ فَأَتَى بِهَا أَهْلُهَا رَسُولَ اللهِ ج وَهِيَ فِي آخِرِ رَمَقٍ، وَقَدْ أُصْمِتَتْ فَقَالَ لَهَا رَسُولُ اللهِ ج: مَنْ قَتَلَكِ، فُلاَنٌ لِغَيْرِ الَّذِي قَتَلَهَا، فَأَشَارَتْ بِرَأْسِهَا أَنْ لاَ قَالَ، فَقَالَ لِرَجُلٍ آخَرَ غَيْرِ الَّذِي قَتَلَهَا فَأَشَارَتْ أَنْ لاَ، فَقَالَ: فَفُلاَنٌ لِقَاتِلِهَا فَأَشَارَتْ أَنْ نَعَمْ؛ فَأَمَرَ بِهِ رَسُولُ اللهِ ج فَرُضِخَ رَأْسُهُ بَيْنَ حَجَرَيْن» [۴٧۳].
یعنی: «انس بن مالکسگوید: در زمان پیغمبر جیک یهودى به زنى (از انصار) حمله ور شد، طلا و نقره‌اى را که به عنوان زینت آلات بر او بود از او گرفت و سرش را هم زخمى کرد، طایفه‌اش او را پیش پیغمبر جآوردند، هنوز زنده بود ولى قدرت حرف زدن نداشت، پیغمبر جبه نفرى که او را نزده بود اشاره کرد و به زن در حال مرگ گفت: این مرد شما را زده است؟ آن زن با سرش اشاره کرد: خیر، باز پیغمبر جبه نفر دیگرى که او را نزده بود اشاره کرد گفت: این مرد شما را زده است؟ باز آن زن با سرش اشاره کرد: خیر، این بار پیغمبر جبه مردى که او را زده بود اشاره کرد، گفت: این مرد شما را زده است؟ آن زن به اشاره گفت: بلى، (آن مرد هم به آن اعتراف کرد) آنگاه پیغمبر جدستور داد به قصاص آن زن سرش را در بین دو سنگ قرار دهند، و سرش را با سنگ بکوبند».
[۴٧۳] أخرجه البخاري في: ۶۸ كتاب الطلاق: ۲۴ باب الإشارة في الطلاق والأمور.