باب ۱۲: نشانه قرار دادن حیوانات، ممنوع مى‌باشد
۱۲٧۸- حدیث: «أَنَسٍ، قَالَ: نَهى النَّبِيُّ ج، أَنْ تُصْبَرَ الْبَهَائِمُ» [۶۶۸].
یعنی: «انسسگوید: پیغمبر جاز نشانه قرار دادن حیوانات نهى کرده است».
۱۲٧٩- حدیث: «ابْنِ عُمَرَ عَنْ سَعِيدِ بْنِ جُبَيْرٍ، قَالَ: كُنْتُ عِنْدَ ابْنِ عُمَرَ، فَمَرُّوا بِفِتْيَةٍ، أَوْ بِنَفَرٍ نَصَبُوا دَجَاجَةً يَرْمُونَهَا، فَلَمَّا رَأَوُا ابْنَ عُمَرَ تَفَرَّقُوا عَنْهَا وَقَالَ ابْنُ عُمَرَ: مَنْ فَعَلَ هذَا إِنَّ النَّبِيَّ ج لَعَنَ مَنْ فَعَلَ هذَا» [۶۶٩].
یعنی: «سعید بن جبیرسگوید: پیش ابن عمر بودم از کنار عدّه‌اى از جوانان یا چند نفر دیگر رد شد دید که مرغى را بسته و آن را نشانه قرار داده بودند و به سوى آن تیراندازى مى‌کردند. آن‌ها وقتى که ابن عمر را دیدند پراکنده شدند و مرغ را ترک نمودند. ابن عمر گفت: این‌ها چه کسانى هستند که دست به چنین کارى زده‌اند؟ همانا پیغمبر جکسانى را که حیوانات را نشانه قرار مى‌دهند لعن و نفرین نموده است».
وصلّى الله على سيِّدنا محمّد وآله وأصحابه وأتباعه إلى يوم الدِّين، وآخر دعوانا أن الحمد للهِ ربّ العالمين.
[۶۶۸] أخرجه البخاري في: ٧۲ كتاب الذبائح والصيد: ۲۵ باب ما يكره من الْمُثْلة والمصبورة والمجثمة. [۶۶٩] أخرجه البخاري في: ٧۲ كتاب الذبائح والصيد: ۲۵ باب ما يكره من المثلة والمصبورة والمجثمة.