باب ۵۵: سفر یک پارچه سختى است و بیان مستحب بودن بازگشت مسافر به سوى خانواده‌اش با عجله بعد از تمام شدن کارش
۱۲۵۱- حدیث: «أَبِي هُرَيْرَةَس، عَنِ النَّبِيِّ ج، قَالَ: السَّفَرُ قِطْعَةٌ مِنَ الْعَذَابِ، يَمْنَعُ أَحَدَكُمْ طَعَامَهُ وَشَرَابَهُ وَنَوْمَهُ، فَإِذَا قَضى نَهْمَتَهُ فَلْيُعَجِّلْ إِلَى أَهْلِهِ» [۶۴۰].
یعنی: «ابو هریرهسگوید: پیغمبر جگفت: سفر پارچه‌اى از سختى و ناراحتى است، نان و آب و خواب را از انسان به دور مى‌سازد، هرگاه مسافر کارى را که به خاطر آن سفر کرده است انجام داد، باید باعجله به سوى خانواده‌اش برگردد».
[۶۴۰] أخرجه البخاري في: ۲۶ كتاب العمرة: ۱٩ باب السفر قطعة من العذاب.