درس های روزانه

درس ۸: حدیث مومن به شفاعت پیامبر جبه بهشت می‌رود

قول النبي ج: إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ شُفِّعْتُ، فَقُلْتُ: يَا رَبِّ أَدْخِلِ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِى قَلْبِهِ خَرْدَلَةٌ. فَيَدْخُلُونَ، ثُمَّ أَقُولُ: أَدْخِلِ الْجَنَّةَ مَنْ كَانَ فِى قَلْبِهِ أَدْنَى شَىْءٍ. گفتۀ پیامبر ج: وقتی که قیامت برپا شود به من اجازه شفاعت داده شود، پس می‌گویم: پروردگارا! به جنت داخل گردان کسی که در قلبش به اندازه خردلی از ایمان باشد، پس داخل می‌شوند. باز می‌گویم: وارد جنت گردان کسی که در قلبش به اندازه کمتر از این نیکی باشد. (رواه البخاری)

شرح: «إِذَا كَانَ يَوْمُ الْقِيَامَةِ»: چون روز قیامت برپا شود و مردم به صحرای محشر ایستاده شوند و خواستار کسی هستند که در حضور خداوند سخن بگوید و ازیشان شفاعت کند تا به حساب‌شان رسیدگی و از انتظار طولانی محشر نجات پیدا کنند، پس به سوی آدم، نوح، ابراهیم، موسی و عیسی ‡می‌روند و خواهش شفاعت می‌کنند، همه‌شان عذر کرده می‌گویند: که مانعی آن‌ها را ازین مقام بازمی‌دارد تا در پیشگاه پروردگار لب به شفاعت گشایند، چه حضرت باری تعالی چنان به خشم است که گاهی چنین خشم نکرده است. سپس به نزد محمد جمی‌آیند می‌گویند: من برای این کار آماده‌ام، من برای این کار آماده‌ام، من برای این کار آمده‌ام، زیرا خداوند این شفاعت را برایش در سوره اسراء وعده کرده است که می‌فرماید: ﴿وَمِنَ ٱلَّيۡلِ فَتَهَجَّدۡ بِهِۦ نَافِلَةٗ لَّكَ عَسَىٰٓ أَن يَبۡعَثَكَ رَبُّكَ مَقَامٗا مَّحۡمُودٗا٧٩﴾[الإسراء: ٧٩]. «در پارۀ از شب نماز تهجد بخوان این برایت نافله است زود است که پروردگارت به تو مقام ستوده شدۀ عنایت کند». این همان ایستگاهیست که تمام اهل محشر پروردگار را ستایش می‌کنند. سپس رسول الله جدر زیر عرش به سجده می‌افتد و به حمد و ستایشی که از طرف پروردگار به وی الهام شود خدای تعالی را می‌ستاید و پروردگارش به وی می‌گوید: سرت را بلند کن و به شفاعت بپرداز که شفاعت تو قبول می‌شود، این همان حالتی است که در عبارت حدیث، پیامبر ج داستان شفاعت خود را در محشر بیان می‌کند و می‌فرماید: چون روز قیامت شود برایم اجازۀ شفاعت دهند می‌گویم: پرورگارا داخل جنت گردان کسی که در دلش به اندازۀ خردلی نیکی باشد. یعنی به وزن دانۀ سپندی در دلش ایمان و کردار نیک باشد. پس آن‌ها داخل شوند باز بگویم: به جنت داخل گردان کسی که در دلش به مقداری کمتر ازین نیکی باشد. یعنی از مقدار دانۀ سپند هم کمتر.

راهنمائی‌هایی برای مربی:

۱- آیت کریمه را بخوان و تکرار کن تا شنوندگان حفظ نمایند.

۲- شرح مطالب را جمله جمله بخوان تا از طرف شنوندگان دانسته شود.

۳- به ایشان بفهمان: بروز قیامت غیر از کسی که خداوند مهربان برایش اجازۀ شفاعت می‌دهد دیگری شفاعت کرده نمی‌تواند.

۴- به ایشان فضیلت ایمان به خداوند را بفهمان، زیرا اندازۀ کمی از ایمان انسان را از واردشدن به آتش دوزخ و یا حداقل از خلود در آتش دوزخ حفظ می‌کند.

۵- به ایشان بگو: هرگاه چیزی از ایمان موجود شود صاحبش را وادار به توحید الهی و عدم شرک به خدا کرده و او را از جاویدماندن در آتش می‌رهاند.

۶- به ایشان بیاموز: که سرای آخرت به جز دوزخ یا جنت نیست. جنت در آسمان و به زیر عرش مجید قرار دارد و دوزخ پائین‌ترین حصه از جهان واقع شده. جنت دارای درجاتی است که یکی بالای دیگری تا به فردوس اعلی می‌رسد و دوزخ هم درکاتی دارد یکی زیر دیگری تا سجین که از همه پائین‌تر است و دارای عذابی سخت‌تر نعوذ بالله منه.