درس ۵: آیۀ خداوند رازها را میداند
قوله تعالی:
﴿أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِۖ مَا يَكُونُ مِن نَّجۡوَىٰ ثَلَٰثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمۡ وَلَا خَمۡسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمۡ وَلَآ أَدۡنَىٰ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمۡ أَيۡنَ مَا كَانُواْۖ ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِۚ إِنَّ ٱللَّهَ بِكُلِّ شَيۡءٍ عَلِيمٌ٧﴾[المجادلة: ٧]. گفته خداوند بزرگ:
(٧) آیا نمیدانی که خداوند میداند آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمین است و نمیباشد با یکدیگر رازگفتن سه کس، مگر که خدا چهارمشان است و نمیباشد راز گفتن پنج کس مگر که خدا ششم ایشانست، و نه کمتر از این و نه زیادتر، مگر خدا با ایشانست، هرجا که باشند. سپس بروز قیامت به آنچه کردهاند آنها را آگاه میسازد. البته خدا بر همه چیز دانا است. شرح: میفرماید: ﴿أَلَمۡ تَرَ أَنَّ ٱللَّهَ يَعۡلَمُ مَا فِي ٱلسَّمَٰوَٰتِ وَمَا فِي ٱلۡأَرۡضِ﴾: آیا نمیدانی که خدا میداند آنچه در آسمانهاست و آنچه در زمین است، و این استفهام و سؤال برای ثبوت مدعاست و مراد از عبارت آیا نمیدانی این است که تو ای پیغمبر میدانی و خبرداری که خدا بر آنچه در آسمانها و زمین است آگاه میباشد و خداوند بر همۀ چیزها احاطۀ علمی دارد و بر کردار مخالفین آگاهست و اعمال آنها بر وی معلوم و به زودی جزای کردارشان را میدهد. میفرماید: ﴿مَا يَكُونُ مِن نَّجۡوَىٰ ثَلَٰثَةٍ إِلَّا هُوَ رَابِعُهُمۡ وَلَا خَمۡسَةٍ إِلَّا هُوَ سَادِسُهُمۡ وَلَآ أَدۡنَىٰ مِن ذَٰلِكَ وَلَآ أَكۡثَرَ إِلَّا هُوَ مَعَهُمۡ﴾: یعنی نه کمتر از سه و نه بیشتر از شش مگر که خدا همراهشانست، زیرا خداوند بر تمام کائنات احاطۀ علمی دارد و بر هر حرکتی دانا و بر هر آوازی شنواست و توانائی دارد که به هرکس هرچه بخواهد بدهد و از هرکه بخواهد بگیرد و او به همه چیزها و کارها آگاهست. پس بندۀ مسلمان باید از او بترسد و بیم داشته باشد و به وسیلۀ ادای عبادات واجبه به او تعالی تقرب جوید. میفرماید: ﴿ثُمَّ يُنَبِّئُهُم بِمَا عَمِلُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ﴾: بروز قیامت آنها را به کردهشان آگاه میسازد، یعنی بر همۀ کردارشان آگاه کرده و تمام اعمالشان را معرفی میکند، سپس موافق کردار به ایشان جزا و پاداش میدهد و از کردار بندگان چیزی بر وی پوشیده نیست، زیرا او تعالی بر همه چیز دانا است.
راهنمائیهایی برای مربی:
۱- آیت کریمه را مکرر بخوان و تکرار کن تا شنوندگان آن را حفظ کنند.
۲- شرح را جمله جمله بخوان و آنچه لازم توضیح است بیان کن.
۳- ایشان را آگاه کن: که خداوند به هرچه در عالم موجودات است باخبر است. بلکه به هر ذره وجود، آگاهی کامل دارد. لذا شخص مسلمان کاملاً مراقب باشد که چیزی را رد و یا قبول نکند، مگر موافق به فرمان خدا، و از خداوند حیا کند تا گناهی آشکار از او سر نزند، اگرچه برهنهشدن عورتش در خلوت باشد.
۴- به ایشان بگو: که از بنده به زودی حساب گرفته خواهد شد و به جزای کردارش خواهد رسید. اگر کردارش نیک جزای نیک و اگر بد باشد به جزای بد میرسد.
۵- به ایشان بگو: که اگر سه کس حضور دارند برای دو نفر جواز ندارد که به سرگوشی باهم سخن گویند، زیرا این کار سبب اذیت برادر مسلمانشان میگردد.