درس های روزانه

فهرست کتاب

درس ۱۵: آیۀ بهترین گفتار

درس ۱۵: آیۀ بهترین گفتار

قوله تعالی:

﴿وَمَنۡ أَحۡسَنُ قَوۡلٗا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِ وَعَمِلَ صَٰلِحٗا وَقَالَ إِنَّنِي مِنَ ٱلۡمُسۡلِمِينَ٣٣[فصلت: ۳۳]. فرمودۀ خدای تعالی:

(۳۳) و کیست نیکوتر در سخن از آن که به سوی خدا و کردار نیک کند و گوید: منم از اسلام‌آورندگان. شرح: فرمودۀ خدای تعالی: ﴿وَمَنۡ أَحۡسَنُ قَوۡلٗا مِّمَّن دَعَآ إِلَى ٱللَّهِتا آخر آیه... این دومین بشارتیست برای اهل ایمان و استقامت طوری که اولاً بشارت داده شدند که در هنگام مرگ‌شان فرشتگان فرود می‌آیند تا ایشان را اطمینان دهند که بعد فوت‌شان خوف و ترس و اندوهی برای‌شان نیست و بشارت دهند ایشان را به جنتی که در کتاب خدا و بر زبان پیامبر جبشارت داده شده است. و در این آیه بشارت داده می‌شوند که گفتارشان در دعوت به سوی ایمان و عبادت و توحید خدا سخنیست که خوب‌تر از آن وجود ندارد و این سخن‌شان خوبترین و افضل‌ترین سخن‌هاست، زیرا آن‌ها اعمال صالحه را انجام داده و از تمام گناهان دوری گزیدند و با ظاهر و باطن‌شان به اسلام افتخار کرده دل‌ها و سیمای‌شان برای خدا بوده و خود را در جمع مسلمین قرار دادند. و مشمول این رحمت الهی و انعام خداوندی اولاً پیامبر گرامی جو سپس اصحاب کرام‌شان و بعد علمای این امت که با عمل کردن به علم خود دعوت‌گر به سوی پروردگارشان بوده و بالاخره مؤذن‌های باتقوا می‌باشند.

راهنمائی‌هایی برای مربی:

۱- آیه را به ترتیل بخوان و شنونده‌ها با رعایت تجوید نزد تو آهسته بخوانند تا حفظ نمایند.

۲- شرح را به آرامش جمله، جمله بخوان و معنی هر جمله را بیان کن تا بفهمند.

۳- برای‌شان از فضیلت دعوت به سوی خداوند و شرافت دعوتگران تذکر ده.

۴- برای‌شان فضیلت اذان و ثواب بزرگ مؤذن‌ها را نظر به این گفته رسول الله جبیان که می‌فرمایند: «الْمُؤَذِّنِينَ أَطْوَلُ النَّاسِ أَعْنَاقًا يَوْمَ الْقِيَامَةِ». «مؤذن‌ها گردن‌بلندترین مردم هستند در روز قیامت» به روایت مسلم. و فرمود حضرت عمر س: «لولا اعباء الخلافة لکنت مؤذنا» «اگر سنگینی امور خلافت نبود من مؤذن می‌بودم» و فرمودۀ رسول خدا جبرای ابوسعید خدری س: «إِنِّى أَرَاكَ تُحِبُّ الْغَنَمَ وَالْبَادِيَةَ، فَإِذَا كُنْتَ فِى غَنَمِكَ أَوْ بَادِيَتِكَ فَأَذَّنْتَ للصَّلاَةِ فَارْفَعْ صَوْتَكَ بِالنِّدَاءِ، فَإِنَّهُ لاَ يَسْمَعُ مَدَى صَوْتِ الْمُؤَذِّنِ جِنٌّ وَلاَ إِنْسٌ وَلاَ شَىْءٌ إِلاَّ شَهِدَ لَهُ يَوْمَ الْقِيَامَةِ». (رواه البخاری). «من تو را می‌بینم که گوسفند و دشت و بیابان را دوست می‌داری، پس هرگاه در میان گوسفندان خود و یا در صحرا و دشت بودی برای نمازت اذان بده و آوازت را بلند نما، زیرا صدای مؤذن را جن و انس و دیگر چیزی نمی‌شوند مگر که در روز قیامت برایش گواهی می‌دهند».

۵- برای‌شان اذان را بیاموز: تا خوب یاد بگیرند، زیرا اکثر مسلمانان خوب اذان نمی‌دهند.