درس ۲۴: حدیث آسانترین عذاب و فدیه در روز قیامت
قول النبي ج: أَنَّ اللَّهَ يَقُولُ لأَهْوَنِ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا لَوْ أَنَّ لَكَ مَا فِى الأَرْضِ مِنْ شَىْءٍ كُنْتَ تَفْتَدِى بِهِ قَالَ فَقَدْ سَأَلْتُكَ مَا هُوَ أَهْوَنُ مِنْ هَذَا وَأَنْتَ فِى صُلْبِ آدَمَ أَنْ لاَ تُشْرِكَ بِى. فَأَبَيْتَ إِلاَّ الشِّرْكَ. پیامبر خدا جمیفرماید: همانا خداوند به کسانی که گرفتار آسانترین عذاب دوزخ هستند میگوید: اگر آنچه در زمین از اموال وجود دارد از تو میبود تو آنها را فدای خود میکردی؟ وی میگوید: آری. خداوند میفرماید: من ازین کار آسانتری از تو خواستم که تو در پشت پدرم آدم بودی از تو خواستم که به من شریک نیاوری و تو به جز از شرک چیزی را قبول نکردی. (صحیح ابن ماجه)
شرح: پیامبر میفرماید: «أَنَّ اللَّهَ يَقُولُ لأَهْوَنِ أَهْلِ النَّارِ عَذَابًا»: یعنی به کسانی که به عذاب سبکتر و سادهتری گرفتارند خطاب میکند، میفرماید: «لَوْ أَنَّ لَكَ مَا فِى الأَرْضِ مِنْ شَىْءٍ كُنْتَ تَفْتَدِى بِهِ». اگر آنچه در زمین از اموال و اشیاء وجود دارد از تو میبود، تو آن را فدای خود میکردی و همه آن اموال و متاعی را که تو مالک آن بودی و در تصرف خود داشتی تو آنها را فدیه میدادی تا نفس خود را ازین عذاب که گرفتار آن هستی نجات دهی؟ میفرماید: «فَقَدْ سَأَلْتُكَ مَا هُوَ أَهْوَنُ مِنْ هَذَا»: یعنی چیزی خواستم که از فداکردن اموالت آسانتر بود. «وَأَنْتَ فِى صُلْبِ آدَمَ أَنْ لاَ تُشْرِكَ بِى. فَأَبَيْتَ إِلاَّ الشِّرْكَ»: و این خواسته من وقتی بود که تو در پشت آدم بودی که به من شرک نیاوری، ولی تو به جز شرک چیزی را قبول نکردی و چون شرک آوردی به دوزخ داخل شو و تلخی عذاب آن را تحمل کن.
گفتۀ پیامبرج: وأنت فی صلب آدم اشاره به این آیه است: ﴿وَإِذۡ أَخَذَ رَبُّكَ مِنۢ بَنِيٓ ءَادَمَ مِن ظُهُورِهِمۡ ذُرِّيَّتَهُمۡ وَأَشۡهَدَهُمۡ عَلَىٰٓ أَنفُسِهِمۡ أَلَسۡتُ بِرَبِّكُمۡۖ قَالُواْ بَلَىٰ شَهِدۡنَآۚ أَن تَقُولُواْ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ إِنَّا كُنَّا عَنۡ هَٰذَا غَٰفِلِينَ١٧٢﴾[الأعراف: ۱٧۲]. «و زمانی (را یاد کن) که پروردگارت از پشت فرزندان آدم، نسلشان را در آورد و آنان را بر خودشان گواه گرفت (و فرمود:) آیا من پروردگار شما نیستم؟ گفتند: آری؛ گواهی دادیم. (این گواهی را گرفتیم) تا روز قیامت نگویید: ما از این حقیقت غافل و بیخبر بودیم». آن روز بود که به وحدانیت خداوند اقرار کردند.
راهنمائیهایی برای مربی:
۱- حدیث را به آرامش بخوان و تکرار کن.
۲- شرح را جمله به جمله بخوان و آنچه که توضیح لازم است توضیح ده.
۳- آنها را از شدت عذاب آخرت بترسان و هشدار ده که مرتکب گناهان بزرگ مانند، شرک، قتل، زنا، سودخواری، شهادت به دروغ و نافرمانی والدین نگردند.
۴- آنها را از حقارت متاع دنیا آگاه کن، زیرا کسی که به کمترین عذاب آخرت گرفتار باشد حاضر است تا همه آنها را بدهد و نفس خود را نجات دهد.
۵- آنها را از شرک بترسان و بعضی انواع شرک را مانند خواندن غیر خدا، نذر و ذبح به نام غیر خدا، قسم به غیر نام خدا، برایشان معرفی کن.