درس ۲٩: آیۀ وفاء به نذر
قول الحق تبارک وتعالی:
﴿يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ وَيَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا٧ وَيُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِۦ مِسۡكِينٗا وَيَتِيمٗا وَأَسِيرًا٨ إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَلَا شُكُورًا٩﴾[الإنسان: ٧-٩]. خداوند بزرگ میفرماید:
(٧) آنها به نذر خود وفا میکنند، و از روزی که شر و عذابش گسترده است بیمناکند. (۸) و میخورانند طعام را با دوستداشتنش به بینوائی و یتیمی و بردهای (٩) جز این نیست که میخورانیم شما را برای رضای خدا و نخواهیم از شما پاداش و نه سپاسی. شرح: فرمودۀ خداوند: ﴿يُوفُونَ بِٱلنَّذۡرِ﴾، یعنی کسانی که در نعمت جنت هستند، چنانکه ذکر آنها در آیات سابق گذشت به نذر خود که برای خداوند کردهاند پایداری میکنند، مثلاً اگر یکی از ایشان نذر کرد که یک ماه روزه بگیرد، حتماً روزه میگیرد و اگر نذر کرد فلان مبلغ را در راه خدا صدقه بدهد آن را به جهت تقرب به خداوند صدقه میدهد، فرمودۀ خداوند: ﴿وَيَخَافُونَ يَوۡمٗا كَانَ شَرُّهُۥ مُسۡتَطِيرٗا﴾یعنی از روز قیامت میترسند، زیرا شر و بدی روز قیامت پراگنده است ﴿وَيُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ﴾با این که به طعام میل و نیاز دارند به فقیری که او را فقر ناتوان کرده و یتیمی که پدر و مادرش را از دست داده است و اسیری که به دست مسلمانان گرفتار شده و نمیتواند از نفس خود فدیه دهد میخورانند ﴿إِنَّمَا نُطۡعِمُكُمۡ لِوَجۡهِ ٱللَّهِ لَا نُرِيدُ مِنكُمۡ جَزَآءٗ وَلَا شُكُورًا٩﴾این صفات کسانی است که در دار نیکوکاران به نعمت رسیدند و همین صفات بود که ایشان را سزاوار دخول بهشت گردانیده است. زیرا آنها برای فقیران و مساکین طعام میدهند و برایشان میگویند: ما شما را برای این طعام ندادیم که برای ما مُزدی و پاداشی بدهید و یا از ما سپساسگزاری کنید، بلکه برای تقرب به خداوند بزرگ این کار را انجام دادیم.
راهنمائی برای مربی:
۱- آیات را به تجوید بخوان و تکرار کن تا بدانی که اکثر شنوندگان آن را حفظ کردهاند.شرح را بخوان و به هر جملۀ توقف کن و معانی آن را شرح ده.
۲- صفاتی که مسلمان را به نعمت بهشت میرساند سه چیز است: اول وفا به نذر. دوم: ترس روز قیامت. سوم: طعامدادن به مساکین.
۳- به ایشان بفهمان: که بهترین صدقه آنست که در حالت ثروت و دارائی باشد اما با صدقهدادن چیزی که بدان نیاز داریم دارای پاداش بزرگتر است، زیرا خداوند میفرماید: ﴿وَيُطۡعِمُونَ ٱلطَّعَامَ عَلَىٰ حُبِّهِ﴾با وصف دوستداشتن طعام و نیاز به آن، آن را صدقه میدهند.
۴- به ایشان بگو: نذرکردن به نام غیر خداوند جواز ندارد.