درس ۱۵: آیۀ خداوند فواحش و گناه را حرام کرده
قول الله ﻷ:
﴿قُلۡ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَ وَٱلۡإِثۡمَ وَٱلۡبَغۡيَ بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ وَأَن تُشۡرِكُواْ بِٱللَّهِ مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗا وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ ٣٣﴾[الأعراف: ۳۳]. فرمودۀ خداوند بزرگ:
(۳۳) بگو: پروردگارم، کارهای زشت – چه آشکار و چه پنهانش – و گناه و تجاوز بناحق را حرام کرده است؛ و نیز اینکه چیزی را با او شریک سازید که دلیلی بر درستی آن نازل نکرده است و چیزی را به الله نسبت دهید که نمی-دانید. شرح: فرمودۀ خدای بزرگ: ﴿قُلۡ إِنَّمَا حَرَّمَ رَبِّيَ ٱلۡفَوَٰحِشَ مَا ظَهَرَ مِنۡهَا وَمَا بَطَنَ﴾چون مشرکین نادانسته چیزهایی را حرام کرده بودند، مثلاً طواف خانۀ کعبه را بر مردان و زنان به جز در حالت برهنگی حرام می‌دانستند، و همچنین حیواناتی را به نام سائبۀ، وصیلۀ، بحیرۀ و حام از نوع شتر برای نذر بتان حرام کرده بودند، خداوند به رسولش فرمان داد: تا این تحریم باطل و بدون آگاهی را برایشان رد کند، پس برای پیامبرش گفت: ﴿قُلۡ إِنَّمَا حَرَّمَ﴾بگو: همانا پروردگارم حرام کرده است... سپس اشیاء حرام را که اصول مفاسد‌اند بیان کرده که قرار ذیل تفصیل داده شده است. اول و دوم: فواحش ظاهری و باطنی و فواحش جمع فاحشه بوده و آن خصلت و کاری پست بوده که بسیار زشت باشد و مراد درین جا زناکاری آشکار و پنهان است. سوم: «اثم» (گناه) است و آن هرچیز فاسد و زیان‌آور است مانند مواد مخدر و مسکرات و یا گناهان دیگر. چهارم: «بغی» یعنی ستم و تجاوز بر حقوق مردم و لفظ ﴿بِغَيۡرِ ٱلۡحَقِّ﴾بغیر حق قید شده برای این که قصاص و گرفتن حق از ستمکاران تجاوزگر بیرون شود.
پنجم: (شرک) به خدا، خواه شرک در عبادت باشد یا در اسماء و صفات و یا در ربوبیت و خدائی. و فرمودۀ خداوند: ﴿مَا لَمۡ يُنَزِّلۡ بِهِۦ سُلۡطَٰنٗا﴾آنچه نفرستاده است بر آن دلیلی یعنی هیچ دلیل و حجتی که بر جواز عبادت غیر خدا دلالت کند وجود ندارد. ششم: ﴿وَأَن تَقُولُواْ عَلَى ٱللَّهِ مَا لَا تَعۡلَمُونَ﴾: این که بر خدا سخنی بگوئید که نمی‌دانید یعنی نسبت‌دادن چیزی به خدا به دروغ و البته دروغ‌بستن بر خدا از بزرگترین گناهانست.
راهنمائی‌هایی برای مربی:
۱- آیت را خوب و مکرر بخوان تا شنوندگان آن را حفظ کنند.
۲- شرح را جمله جمله بخوان تا رهنمائی‌هائی که در آیت کریمه بیان شده است خوب بفهمند.
۳- به ایشان بگو: که در این آیت اصول فسادها برای ما بیان شده و آن‌ها عبارت‌اند از فحشاء پنهانی یا آشکار، گناه، تجاوز، شرک و دروغ‌بستن بر خدا.
۴- به آن‌ها بفهمان: که فواحش، سخنان و کارهائی است که بسیار زشت باشد و زشت‌ترین آن‌ها زنا و لواط است.
۵- به آن‌ها بفهمان: که دروغ‌بستن بر خدا آن است که بگوئیم: خداوند فلان چیز را حلال یا حرام کرده است، در حالی که چنین نباشد.