درس ۲۴: حدیث خداوند آسمان و زمین...
ما رواه البخاري ومسلم وغيرهما عن عبد الله بن مسعود س: جَاءَ حَبْرٌ مِنْ الْأَحْبَارِ إِلَى رَسُولِ الله جفَقَالَ: يَا مُحَمَّدُ! إِنَّا نَجِدُ أَنَّ اللَّهَ يَجْعَلُ السَّمَوَاتِ عَلَى إِصْبَعٍ وَالْأَرَضَ عَلَى إِصْبَعٍ وَالشَّجَرَ عَلَى إِصْبَعٍ وَالْمَاءَ وَالثَّرَى عَلَى إِصْبَعٍ وَسَائِرَ الْخَلَائِقِ عَلَى إِصْبَعٍ فَيَقُولُ: أَنَا الْمَلِكُ، فَضَحِكَ النَّبِيُّ جحَتَّى بَدَتْ نَوَاجِذُهُ تَصْدِيقًا لِقَوْلِ الْحَبْرِ ثُمَّ قَرَأَ رَسُولُ اللَّهِ ج: ﴿وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدۡرِهِۦ وَٱلۡأَرۡضُ جَمِيعٗا قَبۡضَتُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُ مَطۡوِيَّٰتُۢ بِيَمِينِهِۦۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ٦٧﴾
آنچه بخاری و مسلم و دیگران از عبدالله بن مسعود سروایت کردند که گفت: دانشمندی از دانشمندان یهود نزد پیامبرجآمد و گفت: ای محمد! ما در کتاب خود میخوانیم که خداوند آسمانها را بر یک انگشت و زمینها را بر یک انگشت و درخت را بر انگشت دیگر و آب را بر یک انگشت و ثری را بر انگشت دیگر و باقی مخلوقات بر یک انگشت قرار میدهد. سپس میگوید: منم مالک و پادشاه، حضرت خندیدند تا این که دندانهای نواجذشان ظاهر شد و گفته دانشمندان را تأیید کردند و سپس آیه ذیل را خواندند: وما قدروا الله حق قدره تا آخر یعنی ارج نگذاشتند خدا را حق ارجمندیش و زمین همگی در چنگ اوست روز قیامت و آسمانها پیچیدهاند به دستش. شرح: گفته او: «حبر من أحبار اليهود» یعنی عالم و دانشمندی از علماء یهود و گفته او «انا نجد»: یعنی در کتاب خود یافتیم و گفته پیامبرج: «يجعل السموات علی اصبع الی آخر». این قراردادن آسمانها و غیره بر انگشتان از جمله چیزهای است که واجب است بدان ایمان آوردن بدون این که کیفیت و چگونگی آن درک شود با اعتقاد به اینکه، ﴿لَيۡسَ كَمِثۡلِهِۦ شَيۡءٞۖ وَهُوَ ٱلسَّمِيعُ ٱلۡبَصِيرُ﴾[الشورى: ۱۱]. «نیست مانند او چیزی واو شنوای بینا است» و پیامبر جاز این گفته دانشمند یهودی خندیدند که دندانهای نواجذشان ظاهر شد و این قطعاً دلیل بر این است که عالم یهودی در آنچه گفته راست است و گفتۀ او را با خواندن آیه تأکید کردند ﴿وَمَا قَدَرُواْ ٱللَّهَ حَقَّ قَدۡرِهِۦ وَٱلۡأَرۡضُ جَمِيعٗا قَبۡضَتُهُۥ يَوۡمَ ٱلۡقِيَٰمَةِ وَٱلسَّمَٰوَٰتُ مَطۡوِيَّٰتُۢ بِيَمِينِهِۦۚ سُبۡحَٰنَهُۥ وَتَعَٰلَىٰ عَمَّا يُشۡرِكُونَ٦٧﴾«و الله را آنگونه که باید و شاید، نشناختند و روز قیامت زمین در قبضهی اوست و آسمانها نیز در دست راستش پیچیده میشود. (الله) پاک و منزه و بس والا و برتر از چیزی است که شریکش قرار میدهند».
راهنمائیهایی برای مربی:
۱- حدیث را بخوان و تکرار کن تا اکثر شنوندگان حفظ کنند.
۲- شرح را به آرامش بخوان و آنچه پوشیده است توضیح ده تا شنوندگان بفهمند.
۳- به ایشان تذکر ده: که ایمان به آنچه در حدیث وارد شده واجب است و بر آن حدیث مرور کند بدون این که برای آن کیفیتی ثابت کند و یا به چیزی تشبیه کند یا آن را منحرف کند.
۴- به ایشان بفهمان: که علماء یهود میدانستند که اسلام دین حق است و منافع دنیوی پستها و مقامها، ایشان را نمیگذاشت که در دین اسلام داخل شوند.
۵- به ایشان تعلیم ده: کسی که به خدا شریک آورد به قدر خدا ارج ننهاده و کسی که خدا را به غیر آنچه خدا یا رسولش وصف کرده توصیف میکند قدر خدا را ارج ننهاده و کسی که برای صفات خدا کیفیت ثابت میکند یا آن را تأویل یا انحراف میکند قدر خدا را نشناخته است.